Inhoudelijk: "Wanneer Alexia ontdekt dat ze een verre afstammelinge is van Sarah Perkins, een heks waarvan de restanten bewaard worden in de gebouwen van het CRPS, gaan de poppen al gauw aan het dansen."
Wie niet meteen overtuigd is, zal onze bespreking wél helpen: "Arcadia zorgt sinds een tijdje dus ook voor de opvolging en aanvulling van relatief recente reeksen. Het bloed van de engel, toch al daterend van 2009, beklemtoont de tegenstrijdigheden in Alexia's geest. Deels wit, deels zwart. En dat terwijl externe actoren Alexia het vuur aan de schenen willen leggen om haar positie als directrice volledig te ondermijnen. Het nadeel van een vervolgreeks, is dat je alle voorgaande delen erbij moet pakken om volledig mee te zijn, moeilijk in het geval van uitverkochte exemplaren. Het ontbreken van een introductie zorgt voor een ontregeling die na 48 bladzijden niet wordt tenietgedaan. Dugomier doet zijn best om Alexia's pad te verzwaren, Ers doet zijn best om in een lichtkomische stijl toch serieus over te komen. Noch B.P.R.D., noch Hellboy, gewoon Alexia en haar Centrum voor Research naar Paranormaliteit en Satanisme."
17-08-2018
6/10
zondag 2 september 2018
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten