Gewikt en gewogen (148): Alma Cubrae

Inhoudelijk: "Eeuwen geleden kwamen de mensen naar Euraclea en roeiden de bewoners daar uit. Sindsdien regeren ze het gebied met hulp van een effectief defensiecorps: de Witte Garde. Na tientallen jaren van vrede verdwijnt er een grote expeditie in de verre moerasgebieden. Aan het hoofd van een ervaren elitecorps gaat Bernat de Cors op weg om ze op te sporen en de orde te herstellen."

Wie niet meteen overtuigd is, zal onze bespreking wél helpen: "Wat heb je nu eigenlijk gelezen. De Witte Orde die haar nobele gedachtegoed even achterwege laat? Een genootschap dat op pad moet om het onbelangrijke achterblijven van iemand op reis te doorgronden? Een huwelijk dat eeuwige vrede moet brengen terwijl alles ogenschijnlijk peis en vree is. Gonzalo Torné de la Guardia, net als het gebazel dat hij schrijft een mond vol, heeft het grootse Lord of the Rings-licht gevonden (of is het eerder The game of Thrones), al lijkt hij zich te behelpen met Manara's Schakelaar. Groots geïnspireerd wil hij een enorm epos vervatten in een beperkt aantal pagina's. Zijn opbouw: ontoereikend. Zijn invulling: ontoereikend. Zijn ideeën: ontoereikend. Vooral als eersteling vat het je niet bij de kraag en heb je weinig affiniteit met dit verval. De strip wordt nog enigszins gered door de goede, sfeervolle tekeningen van Sandoval. Een lichtpunt."
11-09-2018

6/10