Inhoudelijk: "Mac Coy draagt het uniform van de Zuidelijken als hij gevangen wordt genomen door Noordelijke troepen, maar aan het eind van de oorlog wordt hij wegens zijn dapperheid bevorderd tot sergeant-major en al gauw belast met een reeks moeilijke opdrachten, onder andere in Mexico waar hij moet proberen een grote hoeveelheid goud terug te vinden, die bedoeld was als soldij voor de soldaten."
Wie niet meteen overtuigd is, zal onze bespreking wél helpen: "
Het dossier bevestigt wat je allemaal al wist. Dat Mac Coy de strip door de schabouwelijke uitgave voorheen nooit goed tot zijn recht is gekomen. Nu krijgt Palacios alsnog eerherstel met daarenboven een originele pagina die in facsimile-zwartwit is opgenomen. Wees voor een keer niet het zwijn en geniet van deze parel. Over
De legendarische Alexis Mac Coy: fe-no-me-naal. In een periode dat iedereen dweepte met de rechtschapenheid van de Noordelijken zijn Gourmelen en Palacios rebels en o zo politiek incorrect en kiezen ze een zuidelijke luitenant als protagonist. In een oorlog waar de scheidingslijn tussen goed en kwaad flinterdun is (ieder strijdt wel voor zijn of haar ideaal), vallen de exploten van Mac Coy des te meer op. Onbaatzuchtig (voor het Zuidelijke vaderland) is hij in tegenstelling tot Blueberry niet de revolterende soldaat die bevelen negeert. Neen, Mac Coy maakt zich onwaarschijnlijk onsterfelijk door zich te wagen in het hol van de leeuw en ook nog eens resultaat te hebben met zijn sabotagepogingen. Meer nog dan de atypische insteek is er het sublieme even onorthodoxe tekenwerk van Palacios. Bij de reguliere albumuitgave getemperd door een teleurstellende overbelichte druk, in deze Arboris Klassiekers Gebundeld kan je in volle glorie genieten van Palacios' volwassen, gedurfde stijl vol arceringen die de overzichtelijkheid niet beïnvloeden. De heroïsche daden van de protagonist zijn misschien in de loop van de vier opdrachten wat overdreven, het haalt de grootsheid van de strip niet onderuit. Over
De dollars van Holy Joe: liefhebbers van realistische strips die nooit eerder in aanraking zijn gekomen met het werk van Palacios wezen gewaarschuwd, dit is van zo'n onwaarschijnlijk hoog niveau dat hem imiteren jaren hard labeur zal eisen. En hoewel een beetje irreëel, zeg gerust surreëel, die bijzondere kleuren dragen toch bij tot de extra magie. Ze helpen het arceerspel van Palacios beter onderscheiden. Alsof alles vaak overbelicht (pagina 85, plaat 11). Centraal staat de meest opportunistische soldaat die zijn jas draait naar goeddunken. In een omgeving vol smeerlappen is Mac Coy eerder een doetje. Wat een visueel spektakel toch, genieten van Palacios is de boodschap. Over
Het gouden masker: een schattenjacht waarbij Mac Coy de speelbal is. Noordelijke soldaten, een Frans garnizoen onder bevel van Keizer Maximiliaan, Juaristen, Apachen, met wie raakt de (super)held niet allemaal in de clinch? Vermakelijk, deze eindeloze odyssee, zal Mac Coy ooit rust kennen en zijn gewilde fortuin verdienen? Zoals steeds blijft het genieten van dat ijzersterke tekenwerk."
11-09-2018
8/10
