Hoe een mythisch uitgestorven stripfiguur eervol nieuw leven in te blazen. De originele bedenkers worden met veel respect vermeld: sultan Abdelawill al Rosy (pagina 38, Rosy en Will). Oud staat in dit geval niet synoniem voor oubollig. Zij het weliswaar in de vlotte Dupuis' stijl van de jaren tachtig (twintigste eeuw) haalt Colman verrassend modernismen uit de kast. De melancholische terugblikken naar het verleden verklaren of belichten Stomps stoutmoedige daadkracht. Deze getormenteerde figuur heeft een ziel, met de geest van Knightgrave die in zijn hoofd blijft rondspoken. Noem het pathetisch, een onterechte veroordeling van een pienter geregisseerde strip. Mooi en efficiënt zijn de continue sprongen in de tijd, telkens een tip van de sluier oplichtend. Hoe brutaal ook, Stomp is fragiel, menselijk. Zo zie je maar dat een stevige achtergrond bedenken een held of antiheld de juiste persoonlijkheid kan bezorgen. Colman doet dat uitstekend. Eric Maltaite (zoon van Will) trad reeds in diens vaders voetsporen. Zijn
421 vloeide voort uit de
Baard en Kale-stijl. Alleen ging dat bij hem een generatie sneller: vlot, filmisch en daardoor dynamisch. Twintig jaar na datum is hij de perfecte aansluiting met het verleden.
De spoken van Knightgrave, een hedendaagse thriller vol nostalgie.
-
Lucky Luke 31 ***
-
Lucky Luke Integraal 10 ***½
-
Stomp 1 ****
Geen opmerkingen:
Een reactie posten