Zidrou schrijft zijn variant op
Paths of Glory en slaagt erin Wereld Oorlog I-autoriteit Jacques Tardi te doen vergeten. De reële waanzin krijgt allegorische proporties met de opvoering van het duivelse personage. Gelukkig beperkt, het ontkracht voor een deel de intensiteit van de harde realiteit. De mollenobsessie van de kapitein is daarom veel beter te kaderen, beter te vatten. Sterk is ook de escapade van Zidrou ver weg van het oorlogsfront. Rustgevende taferelen met een schilderende Claude Monet die waterlelies op doek vereeuwigt terwijl elders soldatenlevens vroegtijdig beëindigd worden. Fictie en feiten netjes verweven. Heeft de oude schilder wel voeling met wat er omgaat in de wereld? Zidrou voert een heterogene groep op, mannen die willens nillens bij elkaar gedropt zijn om even onbekende soldaten aan de overzijde te bekampen. Sommige elementen zijn dan misschien ongeloofwaardig (Rubinsteins Messias' rol), ze helpen het absurde van dit opgeblazen circus te versterken. Of het dartele meisje tussen de linies in Niemandsland. Porcel hanteert een stijl die uitstekend past bij de donkergrauwe hel. 'Netjes' ingekleurd met nuancerend grijs.
Folies Bergère is meer dan een folietje.
Folies Bergère is oorlogstheater met wegkwijnende acteurs.
-
Asterix 4 HC ***½
-
Asterix 4 SC ***½
-
Folies Bergère ****
Geen opmerkingen:
Een reactie posten