Netjes als in een Agatha -
Hercules Poirot- Christie wordt rond de tafel met ingebeelde flashbacks het mysterie gereconstrueerd en ontrafeld. Weliswaar met één groot verschil: de dader mag dan wel in deze Franka aangeduid worden, deze is niet aanwezig. Henk Kuijpers doet via Franka een poging om de titel te verklaren, de uitleg is geen verzekerd succes! Kuijpers is in de actie een erg ritmisch verteller. Hij illustreert dat des te meer door er telkens een tijdseenheid bij te plaatsen. Je hoort de klok digitaal wegtikken. Het versterkt de dynamiek. Vrouwen, mode, kunst en auto's, het zijn de dada's waar Kuijpers graag mee uitpakt. Terecht. Zelfs al stouwt hij elk prentje overvol met overtollige randinformatie en drukdoenerij, het verrijkt het kijkgenot van de lezer.
Franka blijft daardoor een illustratief schouwtoneel. Focus je daarom bij een eerste lezing op de plot en geniet met volle teugen tijdens de tweede ronde. Dan merk je al vlugger dat er stijlverschillen zijn tussen de opeenvolgende scènes (losser getekend met minder detail) alsof er grote affiches die Kuijpers voor commerciële doeleinden als een portfolio realiseerde er geïncorporeerd werden (plaat 39, kader 7, plaat 42, kader 1). Knap.
-
Franka 16 Luxe ***½
-
Franka 16 HC ***½
-
Franka 16 SC ***½
Geen opmerkingen:
Een reactie posten