Michel Gondry kan niet tippen aan zijn eigenste Spotless mind-creatie, maar weet toch de gevoelige snaar te raken door je op het einde met mooie emoties te overladen. Jack Black en Mos Def zijn het toonbeeld van pedante acteurs die zo de aandacht opeisen dat de film eerder irritant dan plezant wordt. Al zijn de gesweede films (Ghost Busters, Driving Miss Daisy, Men in black) natuurlijk hilarisch, vooral wanneer Gondry ze aaneenrijgt om het productieproces te versnellen.Da's allemaal fun, de sérieux breekt door naar het einde toe wanneer het ware gevoel eraan te pas komt. Hoe eenvoud iets kan sieren.
"A man whose brain becomes magnetized unintentionally destroys every tape in his friend's video store. In order to satisfy the store's most loyal renter, an aging woman with signs of dementia, the two men set out to remake the lost films."
Be Kind Rewind. Michel Gondry. 2008. ***½
Geen opmerkingen:
Een reactie posten