Het eerste deel van De oorlog van Alan levert je een afwachtende houding op. Je kan de strip niet meteen plaatsen en volledig naar waarde schatten. Daarom wacht je ongeduldig op het vervolg waarin alles moet openbloeien. Guibert hervertelt immers op een droge manier het relaas van Alan Cope. Een fragmentarische reconstructie alsof de soldaat het ons zelf in levende lijve zit te vertellen, de herinneringen oprakelt, zoekend naar de woorden zonder lyrisch, literair of poëtisch te zijn. Wel eerder gekunsteld. Het zorgt voor een zekere authenticiteit, maar knaagt daardoor ook aan de artisticiteit. Taal lijkt dan ook ondergeschikt. De beelden daarentegen zijn van indrukwekkende aard. Alsof je tussen de foto's wandelt en toch vervreemd wordt door die unieke techniek. Het vertroebelde, wasachtige beeld is de scherpzinnige perceptie van deze onvoorziene levenswandel. Hoe Guibert de pagina's componeert en de tekst laat wandelen tussen de beelden. Posy Simmonds mag bij hem les komen volgen. Supurmooi dus!- Gus 2
- Jeremiah 29
- Jommeke 111
- Jommeke 249
- Jommeke vijf korte verhalen 1
- Oorlog van Alan 1
- Plots 12
- Simpsons 2
Geen opmerkingen:
Een reactie posten