Vijftig stripbesprekingen (7)

Corbeyran blijft bevestigen en kaart nu de verschrikking van het gifgas in de loopgraven aan. Met daartussenin een kort intermezzo dat zich op het thuisfront afspeelt. Een gruwel waar je in het begin het raden naar hebt, de pijnlijke sleutel krijg je op de laatste pagina in handen gestopt. Is het daadwerkelijk een evolutie in de vertelling dat Corbeyran en Le Roux kiezen voor een meer open invulling met beperkte kaders per pagina. Ook Le Roux werkt ruimtelijk groter waardoor de verfijndheid van diens pen afgevlakt wordt. Een loopgracht te ver, sterk.
- 14-18 4
- Arthus Trivium 2
- Barracuda 6
- Blauwbloezen, De 60
- Bruno Brazil Integraal 2
- Bruno Brazil Integraal 3
- Kramikske Integraal 1
- Kramikske Integraal 1 luxe
- laatste grens, De 3
- Max Miller 3
- Meester-Inquisiteur, De 1 HC
- Meester-Inquisiteur, De 2 HC
- Meester-Inquisiteur, De 1 SC
- Meester-Inquisiteur, De 2 SC
- Miauw 4

Een opzienbarende, moedige en verruimende trip van Servais die je als een volleerde gids rondleidt bij de plekjes waar de wandelende bedevaarders op hun route halt houden. Niet zo maar fotoreproductieve trucjes gebruikend hertekent Servais alle scènes minutieus (op enkele uithangborden en plaatsbepalingen na). Zelfs al is het steriel, toch laat Servais er emotie in sluipen. Via de overlevering van twee overledenen, tijdens de beklimming van de Notre Dame-spitstoren, of de overbezorgdheid rond de novice die al een hele tijd niets meer van zich laat horen. Servais is dan misschien niet de belerende didacticus, toch neemt hij elke gelegenheid te baat hier en daar de nodige alchimistische uitleg te verschaffen. Grappig voor een verhaal waarin het geloof een centrale rol speelt. Maar ook ongeloof is een geloof. Notre-Dame, een bijzonder pad dat bewandeld wordt.
- Op weg naar Compostella 3
- Robert en Bertrand 27 HC
- Robert en Bertrand 28 HC
- Robert en Bertrand 29 HC
- Robert en Bertrand 30 HC
- Sherman 7
- Smurfen 35

Sorry, maar dat originele tweeluik van Marini en Desberg behoort niet alleen tot het beste werk uit hun oeuvre, het is gewoon een kwalitatieve mijlpaal die het predikaat klassieker verdient. Een archeologische rots in de branding die onaangeroerd moet blijven. Logisch dan ook dat je erg wantrouwend en kritisch bent op mogelijke vervolgen of prequels. Zonder de tekeningen van Marini vervliegt al meteen de magie. De schoonheid waarmee de Zwitser je wist te verblinden, wordt vervangen door bravere, meer klassieke lijntekeningen, die weliswaar in kleur eenzelfde gloed uitstralen. Voor een imitator werd niet gekozen, Labiano heeft een eigen eigenzinnige stijl. Zonder de Ster van de Woestijn-kapstok zou je nog genadig zijn, dat hocus pocus-verhaaltje valt dan eventueel nog te pruimen, nu niet. Want ook Desbergs scenario voldoet niet aan de verwachtingen. Meer dan doorsnee - met knipoogjes naar de toekomst - is deze prequel niet. De Nostradamus van Arthus Trivium ware hier meer dan welkom geweest. Was het trouwens Labiano's bedoeling om de geaardheid van de opvolger van de sjamaan suggestief in het midden te laten. In eerste instantie denk je toch dat het een dochter betreft.
- Ster van de Woestijn, De 3
- Trollen van Troy 3 HC
- Trollen van Troy 3 SC
- Trollen van Troy 4 HC
- Trollen van Troy 4 SC
- Trollen van Troy 5 HC
- Trollen van Troy 5 SC

De menselijke hebzucht in een trollennotendop met een inflatie er rijmend bovenop. Wat als goud geen waarde meer heeft omdat er plots zo veel van op de markt voor handen is? Arleston beschrijft het op een eenvoudige manier. Een miniboodschap in je verhaal stoppen, een kwinkslag naar de maatschappij, Goscinny 'bezondigde' zich er in Asterix ook wel eens aan. Was het een bewuste keuze van de vertaler om de twee goudzoekers voorin Slyvjo en Hamyn te noemen? Respectievelijk de voornamen van de uitgevers Silvester en Dark Dragon Books. Van die satirische knipoogjes mochten er meer in gestopt worden. Het goud van de trollen, Arleston en Mourier houden stand.
- Trollen van Troy 21 HC
- Trollen van Troy 21 SC
- Uit de archieven van Willy Vandersteen 21
- Uit de archieven van Willy Vandersteen 22
- Urbanus 170
- Uur U 8 HC
- Uur U 8 SC
- Verborgen Geschiedenis, De 28
- Verdwaalde kogels HC
- Verdwaalde kogels SC

Na twaalf delen een nieuwe invalshoek: die van het vrouwenvoetbal. De dames komen aan de beurt en zetten hun beste voetbalbeentje voor. Deze verfrissende kijk steekt goed af met het voorgaande en levert frisse ideeën op. De jonge deernen bijten beter van zich af dan hun mannelijke collega's. Grappig en expressief, Saive zit hier op zijn plaats. Eindelijk een voetbalgekke strip van niveau.
- Voetbalgek! 12
- Walking Dead 21
- Walter de Wolf 3
- Weegee
- Wielergek! 11
- Wolverine 5

Als je een portie spionage op je bord wil, van Geheime dienst zal je smullen. Verraad, dubbelverraad of spel- en dubbelspel. Een vertelling die na zesenvijftig pagina's blijft verrassen, krijgt extra krediet. Spannend geschreven met voortdurende twists, heerlijk. Altijd interessant trouwens om te vergelijken met de feiten, de Cambridge Five tegelijkertijd lezen kan geen kwaad. De tekeningen zijn nogal stijfjes, erg toepasselijk voor het Britse flegma?
- WW 2.2 3
- WW 2.2 4
- XIII 24 HC
- XIII 24 LX
- XIII 24 SC

Vijftig stripbesprekingen (6)

Het dosssiertje voorin had de uitgever iets professioneler kunnen opmaken, een designer werd hier niet op losgelaten. Deze bundel wil je natuurlijk hebben voor het laatste nooit eerder gepubliceerde verhaal De verschrikkingen van de zwarte jungle. Het is wederom een geschift avontuur met de overdreven romanfiguur docteur Mystère, de onoverwinnelijke archeheld als drager van een even onwaarschijnlijk verhaal. Castelli doet er alles aan om het overdrijven tot kunst te verheffen. De taal is literair pompeus en toch lichtvoetig verhelderend, de dialogen sprankelend lachwekkend, theatraliteit ten top. De voice over die zegt: "Ik moet toegeven dat de ongeletterdheid van Cigale mij soms kan ergeren". Gevolgd door en de daarbij horende uitleg: "Jouw ongeletterdheid ergert mij, Cigale." Dit terwijl de dochter van Lord Brooke voor de onoplettende ogen van iedereen ontvoerd wordt. In die geest doet het de 19de eeuwse romanhelden alle eer aan. Oubollig op een moderne manier. Filippucci voelt zich thuis in dit universum en recreëert met een gelijkaardige souplesse dit overacterende acteursspel. Jammer voor degenen die reeds de eerdere twee delen aanschaften. Geluk voor de ontdekkingsreiziger die voor het eerst al de mysteries van de Docteur gebundeld ziet. Over Milanese mysteries: het interesseert je zelfs niet om te weten wie waar de mosterd vandaan haalde. Is Docteur Mystère een kloon van The League of Extra-Ordinary Gentlemen of niet? Heeft Castelli bewust Alan Moore geplagieerd? Wat doet het ertoe? Want deze strip is puur genieten. In een oubollige schrijf- en tekenstijl worden historische/literaire figuren opgevoerd in een decor van authenticiteit. Met de nodige ironie voel je de finesses waarmee Castelli en Filippucci verhalen en strips parodiëren waar uitgever Lefranc indertijd een patent trachtte op te hebben. Mislukte reeksen als Rouletabille, Fantomas, de Markies, allen refereerden wel eens naar de literatuur, geen van hen kon dit boeiend verwoorden. Deze Italiaanse auteurs weten echter wel van wanten. Met een kort en krachtdadig optreden passeren doodgewaande helden (Quasimodo, Het spook van de Opera), lach je een breuk met Docteur Mystères hilarische deducties en amuseer je je kostelijk met de verrassende plotwendingen. Neem je deze strip echter té au sérieux, dan vrees ik dat het plezier ver te zoeken is. En over De oorlog der werelden: je hebt van die strips waarbij het meteen klikt. Je slaat ze open, leest de eerste regels en geniet van de tekeningen. En hop, je bent vertrokken. Dat geweldige gevoel overviel me bij het ontdekken van deel 1. Argwaan alom met die bijzondere vraag of De oorlog der werelden van hetzelfde kaliber zou zijn. De moeite om te herlezen, heb ik niet gedaan. Castelli en Filippucci moesten het maar afzonderlijk bewijzen. Het begint al steevast op de cover: Authentieke Herinneringen Van Docteur Mystère - Persoonlijk verteld aan de beroemde auteurs Castelli en Filippucci. met daaronder zo'n ogenschijnlijke oude ets (jammer voor de commerce dat ze werd ingekleurd) en het onderschrift 'Bon Dieu de la France, het is de interplanetaire invasie!' schreeuwde Docteur Mystère, met een pistool in z'n hand. Je vraagt het je af: wat is er allemaal van waar. Hoe hebben Castelli en Filippucci deze wereld kunnen creëren die zo levensecht lijkt. Levensecht dan wel alsof de avonturen van de held daadwerkelijk geschreven werden in het begin van de 20ste eeuw. Een vermoeden dat ontkracht door de vele verwijzingen naar hedendaagse science fiction-iconen. De verrassing blootleggen zou een deel van jullie leesplezier wegnemen. Begin daarom terstond aan De oorlog der werelden waarin heerlijke, historische sf-elementen je doen gniffelen en getemperd schaterlachen. Filippucci weet Castellis woorden perfect in herkenbare beelden om te zetten. Ontrafel zelf de grappige knipoogjes in het leven van een onwaarschijnlijke held. H.G. Wells mag trots zijn.
- Baard en Kale, De complete 4
- Baard en Kale, De complete 4 LX
- Batman Arkham City
- Captain America 5
- Carmen McCallum 10
- Docteur Mystère Integraal
- Elfen 9 HC
- Elfen 9 SC
- Enorme angst 3
- Gloria Victis 3

Ongetwijfeld vindt de gemiddelde Guardians-lezer er geen bal aan, maar dit deel is subliem. Skottie Young heeft alle macht in handen door zowel voor het verhaal als de tekeningen in te staan. Raccoon in semisolo, Groot bevindt zich weliswaar nog aan zijn zij, dwars het universum doorkruisend om zijn onschuld te bewijzen. Dat terwijl menig tegenstander hem een kopje kleiner wil maken. Herinner je je Han Solo. Het begint verrassend en het eindigt even verrassend. Grappig, gezwind en gezellig. Het atypische valt meteen op door de stijl. Young is fris en losjes, cartoony perfect passend bij Raccoon. Je zou de combinatie met Beaulieu kunnen bekritiseren, het erg uitgelaten kleurenpalet steekt af, toch werkt het. Dit volledig los te lezen vijfde Guardians of the Galaxy-deel: uitzinnig.
- Guardians of the Galaxy 5
- Lady Mechanica 1
- Lady Mechanica 2
- Lady Mechanica 3
- Legendariërs 5

Wederom een lust voor het oog. Brrémaud kiest het perfecte voorhistorische moment om een belangrijke omwenteling weer te geven (genre Ice Age). Subtiel reikt hij tijdens de actie her en der hints aan voor wat komen gaat. Ondertussen is het genieten van deze realistische survival of the fittest. Heerlijke overzichtsdubbelpagina's gevolgd door moorddadige scènes. Bertolucci toont in Love zijn liefde voor de strip. Het is en blijft een visueel schouwspel waarnaar je bewonderend blijft kijken. Sterk.
- Love 4
- Marie-Leontine

Een cover die een beetje wegheeft van Over de grenzen van de tijd, een opvallende compositie waarbij je je afvraagt waar de persoon zich bevindt. Ducoudray neemt een niet voor de hand liggend onderwerp, de Russische moeder op zoek naar haar verdwaalde soldatenzoon in de Tsjetsjeense zone. Ondanks haar vernederende positie in de maatschappij recht ze de rug en gaat op zoek naar het allerbelangrijkste in een mensenleven, hetgeen je gebaard hebt. Je moet behoorlijk sterk in je schoenen staan om te ondergaan wat zij meemaakt, om dit traject af te leggen, een oorlogszone betreden en een eerzuchtige 'barbaar' confronteren. Het moedertje is gelukkig niet zo fatalistisch, hoopvol vecht ze voor haar verloren zoon, op haar pad verrassende vrienden makend door haar hartelijke, liefdevolle inborst bewijzend dat er geen vijanden zijn en dat de mens veelal tegen zijn evenbeeld vecht, gelijkgestemden bekampend omdat het je van hogerhand opgedrongen wordt. Intens, pijnlijk (die ontknoping) en rauw poëtisch van een verrassende schoonheid. De geschilderde achterkafttekening is nog liederlijk zacht, binnen overheerst de grauwe, zwarte lijn. Moeder Rusland, zeer mooi.
- Moeder Rusland Integraal
- Moeder Rusland 1
- Moeder Rusland 2
- Mooie Zomers 2

Weer zo een fascinerende invalshoek van Grant Morrison die blijft verrassen. De genialiteit zit hem in de gecompliceerde spielereien, het uitdagen van de lezer door hem/haar in het hemd te zetten. De criticaster bekritiseerd! Wij (de lezers) zijn degenen die het lot van deze helden (mee) bepalen. Vooral wanneer de schrijver terechtgewezen wordt op zijn intellectuele prietpraat. Voor een unieke leeservaring moet je bij Grant Morrison zijn.
- Multiversity 8
- Multiversity 9
- Niklos Koda 14
- Nomaden
- Noortje 15
- Onzichtbare echo's 2
- Op missie 2 (cover Tweede Wereldoorlog van Dace Sietina)
- Op missie 2 (cover Eritrea van Floor de Goede)
- Op missie 2 (cover Kosovo van Marcel Ruijters)
- Op missie 2 (cover Mali van Emma Ringelding)
- Op missie 2 (cover Pakistan van Rob van Barneveld)
- Orakel 4 HC
- Orakel 4 HC
- Oude Bokken 1
- Oude Bokken 2
- Overlevenden 4
- Pim 1
- Pim 2
- Pinkerton 4
- Pornhollywood
- Robert en Bertrand 21 HC
- Robert en Bertrand 22 HC
- Robert en Bertrand 23 HC
- Robert en Bertrand 24 HC
- Robert en Bertrand 25 HC
- Superman Action Comics 3
- Thor 5

Twee fotografenverhalen die gelijktijdig verschijnen, zetten aan tot vergelijken. Max de Radrigues en Wouter Mannaert dompelen zich onder in het leven van pers- en sensatiefotograaf Weegee. Bonin is minder autobiografisch en ontrafelt de Sliding doors-geschiedenis van Walter Benedict. Het speelse van Schijn bedriegt steekt ook in deze The time before de kop op. Walter geniet van zijn verworven kracht en maakt er handig misbruik van. Je verwacht dat de strip een opeenstapeling wordt van zaligmakende egocentrische materiële verbeteringen in Walters leven. Gelukkig wijkt Bonin van dit principe af en focust zich op het vinden van het ultieme geluk. Kan je het verleden beïnvloeden om alsnog de richting van de toekomst positief te beïnvloeden? Elke interventie heeft immers nefaste gevolgen. De apotheose zorgt voor berusting, je onrust wordt net als die van Walter ingetoomd. Een beetje zoals en Frank Capra-film, licht dramatisch met een filosofische kwinkslag afgehandeld. Bonin heeft de scherpe kantjes en stilering van zijn oorspronkelijke Fog-stijl afgevijld. Iets slordiger vliegt hij vaak over de scènes. Enkel het efficiënte vertellen telt. Het doet gelukkig geen afbreuk aan The time before, it's a wonderful life.
- Time before, The
- Travis 10

Vijftig stripbesprekingen (5)

Weer een geslaagde aanvulling in de collectie Robbedoes door. Benoît Feroumont is sterker als schrijver dan als tekenaar. Karikaturale ventjes zijn flexibel, maar een over het algemeen slank Robbedoes-lijfje met daar een reuzegroot hoofd op (idem voor Kwabbernoot, pagina 10, strook 5) is storend. Feroumont rakelt onaangename herinneringen op uit Robbes voorouderlijk verleden, zijn moeder is duidelijk niet degene die je reeds leerde kennen in de Kleine Robbe (eveneens in piccolo-outfit). Animatiefilmachtig creëert Feroumont dynamische slapstick, de beweging wordt verwezenlijkt via tal van actievolle scènes. De trouwmanie van Kwabbernoot is schattig, als dat maar goed afloopt! Steelt de show: IJzerlijm en het herkenbare Brusselse decor. Centraal Station, Ravenstein Galerij, Bozar, de ijzeren brug aan het Zuid Station, het Sint-Pieters Hospitaal in de Marollen. Kwabbernoot gaat trouwen, leutig.
- Psy, De 21
- Quetzalcoatl 7 HC
- Quetzalcoatl 7 SC
- Redemption 1
- Redemption 2
- Reis van de vaders Tweede cyclus Yona 2
- Ridiculand 1

Corentin Rouge heeft het duidelijk voor Zuid-Amerika en de penibele toestanden waar menig bewoners zich in bevinden. Het ijzersterke Juarez dook in de misdaadwereld van de Mexicaanse grens, Rio volgt de godvergeten straatkinderen. Cidade de Deus waarbij overleven op de eerste plaats staat. Helaas niet zo geniaal als Cuervos van Marazano en Durand, Louise Garcia's scenario mist overtuigingskracht. Net als de cover die vluchtig neergepend lijkt te zijn. De klasse van Corentin Rouge druipt van de pagina's, helaas heb je moeite om met de kinderen te sympathiseren. Vandaar 'slechts een drie en een halve ster. Hoe zal het de (b)engeltjes vergaan?
- Rio 1
- Robbedoes door Benoît Feroumont 9
- Rode Duivels, De 5
- Rode Duivels, De (de officiële strip) 3
- Rode Ridder 251
- Rode Ridder 251 LX (linnen rug)
- Rode Ridder 251 LX (semileer)

Slechts twee verhalen hierin opgenomen, wél die waarin een jonge, ambitieuze Pellerin zich professioneel manifesteert. Het boek wordt verrassend en rijkelijk aangevuld met een sterk interview en een achter-de-schermen-kijk in de transmissie van Roodbaard naar De Havik. Deze leerschool voor rasartiest Pellerin was dé ideale voedingsbodem om De Havik te creëren. Door een stom toeval kon de artiest zijn vleugels volledig uitslaan, al werd hij in eerste instantie deels door ongelovige Dupuis-redacteuren tegengewerkt. Mooi om te weten te komen waarom Pellerin die bewuste fout van het krukje/tonnetje in de eerste Havik liet staan. De inhoudelijke bespreking van de albums? Over Zwendel in ebbenhout: een hele verandering en verademing met Patrice Pellerin mee aan het roer. Zelfs al is hij de visuele uitvoerder van Charliers schrijfsels, zijn invloed is behoorlijk verheffend. Dynamischer met minder tekstblokken, een goede balans presenterend tussen woord en beeld. Ondanks de beginnersfocus op de mogelijke bevrijding van slaven, krijg je eerst nog een driekwartboek vol strategieën om een bootkonvooi te plunderen. Roodbaard en c°, doortrapte kerels. Zwendel in ebbenhout, een spannend avontuur. Over Opstand in Jamaïca: geld bijeengescharreld en nu de slaven vrijkopen, dé premisse? Dat is buiten de Charlier-waard gerekend die met een weldoordachte kwinkslag zorgt voor een nieuwe wending. De gezochte zwarten zijn ondertussen opstandelingen geworden. Naar goede gewoonte zitten Roodbaard en c° tussen twee vuren. Erik zal de klus moeten klaren. Je kan het je moeilijk voorstellen dat Opstand in Jamaïca nog maar het tweede album is dat Pellerin fabriceerde. Met een zekere accuraatheid toont de auteur reeds een volleerd realist te zijn. Bovendien schaaft hij zichzelf bij en verbetert daar waar de vorige inkleurster nog steken liet vallen. De wederopstanding van een piraat in Opstand in Jamaïca. Meer dan goed.
- Roodbaard Integraal 7
- Roodbaard Integraal 7 luxe

O, ondanks de 19de eeuwse industrialisatie-miserie lekker idyllisch. In eerste instantie combineren Mangin en Dupré Charles Dickens-weeskinderen-tragiek met De oorlog van de Lulu's. Ongemakkelijk wordt het gevoel eens je het einde nadert. De Boeman huist daar waar je hem niet meteen verwacht. Loges en hun verdoken geheimen, het spreekt tot de verbeelding. Mangin doet er geen schep bovenop, ze ontbloot de waanzin die zich achter de muren van zo'n genootschap afspeelt. De overlevingsdrang van de jongeren wordt plots wel erg gefnuikt. Je bent het niet gewoon van Steven Dupré om zo wreed uit de hoek te komen. Gedienstig herschept hij een somber geïndustrialiseerd verleden, met rauwe finesse afwerkend in de decors vol arceringen en lijntjes. De Boeman, bezorgt je een gevoel van onbehagen.
- Roofdierenclub 1
- Sandman 4
- Sisco 9
- Skylanders 4
- Snippers 7
- Sophie, De complete 1 HC
- Sophie, De complete 1 LX

Terwijl het verhaal van de Lusitania in de voorgaande delen reeds verteld werd, leek het onnodig om er nog een extra slot aan te breien. Toch moet je toegeven dat Ordas en Cothias (een sterke tandem) het meer dan behoorlijk afwikkelen. De nagedachtenis van de verdronkenen wordt geëerd met een uitzonderlijke wraakactie, kunnen de verantwoordelijken van deze misdaad bestraft worden? De sterkte van deze reeks is de visuele, losse inbreng van Jack Manini. Hij is zo'n rasartiest à la Michel Durand of Franck Biancarelli die uitdadingen niet schuwen door voortdurend van camerastandpunt te veranderen en pagina's ondanks de klassieke omkadering minder traditioneel op te bouwen. Sterk.
- S.O.S. Lusitania 3 HC
- S.O.S. Lusitania 3 HC
- Star Wars Darth Vader 2
- Star Wars Darth Vader 3
- Star Wars Obi Wan & Anakin 1
- Star Wars Legends volle box 1
- Star Wars Legends volle box 2
- Star Wars Legends lege box
- Star Wars Legends lege box 2
- Star Wars Luke Skywalker 3
- Stoelen aan de kant
- Stoute jongens
- Strijd om het vuur 3

Een sublieme archiefeditie die naast de puik gerestaureerde druk op basis van de originelen ook aanvult met een schitterend dossier (illustratiewerk en achtergrondinformatie omtrent het verhaal). De verklaring voor de stijlbreuk achterin wordt ook op tafel gelegd. Terwijl het einde Bernie Wrightsonachtig is, atypisch ten opzichte van al het voorgaande, weet je nu dat Khing door de stress er de brui aan gaf. Jammer, want Lo Hartog van Banda had blijkbaar een ander einde in petto. Het slot bevredigt alleszins niet, haaks op de premisse (de drieledigheid in het spiegeldoolhof). Exquis expressief en filmisch getekend, alleen daarvoor al een aanrader!
- Student Tijloos HC
- Student Tijloos LX
- Supercrash
- Superior Spider-Man 5
- Superior Spider-Man 6

Een EK in de buurt, inspelen op de actualiteit voor een betere verkoop is de marketingstrategie. Slimme jongens, die van de Standaard. Bruno de Roover en Romano Molenaar in een kleine bijrol (strook 164-165) ter aankondiging van superheld J.Rom, extra reclame komt steeds van pas. Het lederen monster, een verhaal vol geheimen, mislukte therapiesessies, fatale vrouwelijke nieuwsgierigheid en onverwerkte trauma's. Laat de bal maar rollen. Grapjes bij de vleet, een vlot roterende plotmotor, die enkel naar het einde toe sputtert, met een gedreven cast (op een stereotiepe Wiske na).
- Suske en Wiske 335
- Suske en Wiske 336
- Suske en Wiske 334 LX (linnen rug)
- Suske en Wiske 335 LX (linnen rug)
- Suske en Wiske 336 LX (linnen rug)
- Suske en Wiske 334 LX (semileer)
- Suske en Wiske 335 LX (semileer)
- Suske en Wiske 336 LX (semileer)
- Suske en Wiske De blikken blutser LX