Corbeyran blijft bevestigen en kaart nu de verschrikking van het gifgas in de loopgraven aan. Met daartussenin een kort intermezzo dat zich op het thuisfront afspeelt. Een gruwel waar je in het begin het raden naar hebt, de pijnlijke sleutel krijg je op de laatste pagina in handen gestopt. Is het daadwerkelijk een evolutie in de vertelling dat Corbeyran en Le Roux kiezen voor een meer open invulling met beperkte kaders per pagina. Ook Le Roux werkt ruimtelijk groter waardoor de verfijndheid van diens pen afgevlakt wordt. Een loopgracht te ver, sterk.
- 14-18 4
- Arthus Trivium 2
- Barracuda 6
- Blauwbloezen, De 60
- Bruno Brazil Integraal 2
- Bruno Brazil Integraal 3
- Kramikske Integraal 1
- Kramikske Integraal 1 luxe
- laatste grens, De 3
- Max Miller 3
- Meester-Inquisiteur, De 1 HC
- Meester-Inquisiteur, De 2 HC
- Meester-Inquisiteur, De 1 SC
- Meester-Inquisiteur, De 2 SC
- Miauw 4
Een opzienbarende, moedige en verruimende trip van Servais die je als een volleerde gids rondleidt bij de plekjes waar de wandelende bedevaarders op hun route halt houden. Niet zo maar fotoreproductieve trucjes gebruikend hertekent Servais alle scènes minutieus (op enkele uithangborden en plaatsbepalingen na). Zelfs al is het steriel, toch laat Servais er emotie in sluipen. Via de overlevering van twee overledenen, tijdens de beklimming van de Notre Dame-spitstoren, of de overbezorgdheid rond de novice die al een hele tijd niets meer van zich laat horen. Servais is dan misschien niet de belerende didacticus, toch neemt hij elke gelegenheid te baat hier en daar de nodige alchimistische uitleg te verschaffen. Grappig voor een verhaal waarin het geloof een centrale rol speelt. Maar ook ongeloof is een geloof. Notre-Dame, een bijzonder pad dat bewandeld wordt.
- Op weg naar Compostella 3
- Robert en Bertrand 27 HC
- Robert en Bertrand 28 HC
- Robert en Bertrand 29 HC
- Robert en Bertrand 30 HC
- Sherman 7
- Smurfen 35
Sorry, maar dat originele tweeluik van Marini en Desberg behoort niet alleen tot het beste werk uit hun oeuvre, het is gewoon een kwalitatieve mijlpaal die het predikaat klassieker verdient. Een archeologische rots in de branding die onaangeroerd moet blijven. Logisch dan ook dat je erg wantrouwend en kritisch bent op mogelijke vervolgen of prequels. Zonder de tekeningen van Marini vervliegt al meteen de magie. De schoonheid waarmee de Zwitser je wist te verblinden, wordt vervangen door bravere, meer klassieke lijntekeningen, die weliswaar in kleur eenzelfde gloed uitstralen. Voor een imitator werd niet gekozen, Labiano heeft een eigen eigenzinnige stijl. Zonder de Ster van de Woestijn-kapstok zou je nog genadig zijn, dat hocus pocus-verhaaltje valt dan eventueel nog te pruimen, nu niet. Want ook Desbergs scenario voldoet niet aan de verwachtingen. Meer dan doorsnee - met knipoogjes naar de toekomst - is deze prequel niet. De Nostradamus van Arthus Trivium ware hier meer dan welkom geweest. Was het trouwens Labiano's bedoeling om de geaardheid van de opvolger van de sjamaan suggestief in het midden te laten. In eerste instantie denk je toch dat het een dochter betreft.
- Ster van de Woestijn, De 3
- Trollen van Troy 3 HC
- Trollen van Troy 3 SC
- Trollen van Troy 4 HC
- Trollen van Troy 4 SC
- Trollen van Troy 5 HC
- Trollen van Troy 5 SC
De menselijke hebzucht in een trollennotendop met een inflatie er rijmend bovenop. Wat als goud geen waarde meer heeft omdat er plots zo veel van op de markt voor handen is? Arleston beschrijft het op een eenvoudige manier. Een miniboodschap in je verhaal stoppen, een kwinkslag naar de maatschappij, Goscinny 'bezondigde' zich er in Asterix ook wel eens aan. Was het een bewuste keuze van de vertaler om de twee goudzoekers voorin Slyvjo en Hamyn te noemen? Respectievelijk de voornamen van de uitgevers Silvester en Dark Dragon Books. Van die satirische knipoogjes mochten er meer in gestopt worden. Het goud van de trollen, Arleston en Mourier houden stand.
- Trollen van Troy 21 HC
- Trollen van Troy 21 SC
- Uit de archieven van Willy Vandersteen 21
- Uit de archieven van Willy Vandersteen 22
- Urbanus 170
- Uur U 8 HC
- Uur U 8 SC
- Verborgen Geschiedenis, De 28
- Verdwaalde kogels HC
- Verdwaalde kogels SC
Na twaalf delen een nieuwe invalshoek: die van het vrouwenvoetbal. De dames komen aan de beurt en zetten hun beste voetbalbeentje voor. Deze verfrissende kijk steekt goed af met het voorgaande en levert frisse ideeën op. De jonge deernen bijten beter van zich af dan hun mannelijke collega's. Grappig en expressief, Saive zit hier op zijn plaats. Eindelijk een voetbalgekke strip van niveau.
- Voetbalgek! 12
- Walking Dead 21
- Walter de Wolf 3
- Weegee
- Wielergek! 11
- Wolverine 5
Als je een portie spionage op je bord wil, van Geheime dienst zal je smullen. Verraad, dubbelverraad of spel- en dubbelspel. Een vertelling die na zesenvijftig pagina's blijft verrassen, krijgt extra krediet. Spannend geschreven met voortdurende twists, heerlijk. Altijd interessant trouwens om te vergelijken met de feiten, de Cambridge Five tegelijkertijd lezen kan geen kwaad. De tekeningen zijn nogal stijfjes, erg toepasselijk voor het Britse flegma?
- WW 2.2 3
- WW 2.2 4
- XIII 24 HC
- XIII 24 LX
- XIII 24 SC
donderdag 24 november 2016
Vijftig stripbesprekingen (7)
Labels:
Arleston,
De grote oorlog,
fantasy,
Integralen,
Leo,
oorlog,
William Vance
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten