Wederom een terugkeer naar de inktzwarte pen en penseel voor Hermann, weg de schilderijtjes direct in kleur. En hij doet dat met een nauwkeurige reconstructie van het oorspronkelijke kleurenpalet. Bijzonder jammer. Een visuele actualisering, lees modernisering, had de strip een hedendaags tintje kunnen geven. De artiest zorgt er weliswaar voor dat er geen discrepantie is tussen het oudere en het hedendaagse werk, toch hoopte je dat hij zou afstappen van de vaak onwezenlijke (rozegetinte) patronen. Die 'verleidelijke' gloed op de voorkaft beeldt dat perfect uit. Niet meteen uitnodigend. Hermann neemt zijn tijd om een confronterende finale te presenteren. De wirwar aan zijverhalen met allemaal pietluttige personages die elk hun zegje willen doen of hun miserie etaleren, zelfs al komt het op het eind netjes samen, de climax wordt te kort en te bondig afgehandeld. Ondertussen maakt de auteur van de gelegenheid gebruik om de kunstwereld letterlijk te kakken te zetten. Amusant.
- belevenissen van Jommeke Luxe 3 ***½
- Jeremiah 31 HC ***
- Jeremiah 31 SC ***
- Jommeke 248 **½
- Kuifje kleuren-facsimilés 8 ***
woensdag 1 februari 2012
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten