Jammer dat je al te vaak de indruk hebt dat Merho de laatste tijd verhalen bedenkt om gemediatiseerd te kunnen exploiteren. Als er geen zoveelste verjaardagsgelegenheid de kop opsteekt (auteur, deze of geen personage, het ontstaan van de reeks...) is het geil inspelen op potentiële persinteresses: een hoertje dat haar opwachting maakt als tippelende stripster, het BV-dom te kakken gezet, een Aspe-rientje voorziet voor inspiratieloosheid en nu het o zo belangrijke familiegeheim waarbij Kiekeboes vader een voortrekker blijkt te zijn van geëvrouwcipeerd gedrag dat onthuld wordt in dit honderdéénendertigste deel. En ja, de journaille springt er met plezier op in, alsof leeghoofdigheid hen blindelings in de lege valkuil leidt. Op zich zou het nog verantwoord zijn indien het verhaal echt wereldschokkend was en je behoorlijk wat bijbracht. Veel meer dan suggesties, kruimeltjes die je duimpjegewijs op weg helpen, de stippellijn volgend. Of moet je gewoon vermelden dat het verhaal zwak is?
- Kiekeboes 131 **½
- Urbanus 29 *½
- Urbanus 35 *½
vrijdag 10 februari 2012
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten