En dat allemaal in de hoop dat de dertien uur durende rit zonder al te veel gezeur en oponthoud toch tijdswinst zou opleveren. Draagbare DVD's en gameboys allerhande bestonden tijdens die Middeleeuwse reissituaties nog niet, comfort evenmin. Eén van die spelletjes die broer en zus wisten af te leiden van de familiale ergernissen was het kiezen van een bepaalde autokleur die je tijdens het inhalen mocht optellen en die bij een hoogste score een imaginaire beker opleverde. Al vrij snel werd dat inhalen verruild voor ingehaald worden. Overladen met inheemse streekproducten en een waggelende caravan achteraan leek ineens de snelheid minder optimaal om opportuun te veronderstellen dat wij immers het eerst zouden aankomen! Ik vraag me trouwens af of we bepaalde kleuren uitsloten tijdens de ratrace omdat die te vaak voorkwamen en de strijd daardoor oneerlijk zou verlopen?Op de autosnelweg overkomt het me wel eens om doelbewust rond te kijken en een top samen te stellen van opvallende, vaak voorkomende kleuren in het wagenpark. En wat valt op? Het o zo onpersoonlijke grijs heeft de bovenhand! Niet door de immer grauwe weerspiegelende weerkaatsing van het Belgisch weer, wel omdat velen zich blijkbaar graag anoniem verplaatsen. Ik veronderstel dan ook dat het allemaal grijze muizen betreft.
Oei, ik hoor je het al overwegen: 'overspuiten of niet?'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten