Roel Daenen is duidelijk een Evens-fan en vestigt een charme-offensief om ons wegwijs te maken in Brechtland. Met superlatieven hemelt hij de artiest op voor zijn gedurfdheid, een bevestiging van het talent.
Een mening is een mening, maar toch vraag ik mij af hoeveel strips Roel Daenen daadwerkelijk gelezen heeft in het leven om eventueel vergelijkende studies uit te voeren op beeldverhalen die een gelijkaardige (visuele) thematiek bevatten. Alleen al de twee recentste Evens' producten naast elkaar leggen, doet besluiten dat Les amateurs - De liefhebbers niet meer is dan een doorslagje van diens voorganger. Van vernieuwing is geen sprake en de inhoudelijke intensiteit reikt niet verder dan wat gespielerei.
Het promoten van de strip an sich, daar kan je moeilijk iets op tegen hebben. Maar zelfs binnen de nepotistische subjectiviteit moet je zorgen dat je objectief blijft. Wat te doen met al die onbesproken pareltjes die geen aandacht krijgen? Of net die strips die toch enkele treden hoger staan. Appelen met peren vergelijken, het kan wel degelijk. Alleen moet je durven toegeven dat zo'n zure appel toch niet kan tippen aan echte pareltjes. Als je die tenminste kent, wat je in het geval Daenen duidelijk betwijfelt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten