Jean Dufaux heeft wel wat weg van een weerwolf. De ene keer bloeddorstig vol dierlijke instincten, de andere keer humaan met passionele gevoelens. Zelden werden beiden zo goed verenigd in één van zijn verhalen. Het Maagdenbos is dan ook de perfecte speeltuin om de sprookjeslegende nieuw leven in te blazen. Bovenal maakt Dufaux gebruik van het ongelooflijke instrument Béatrice Tillier. De overtuiging waarmee zij de overgangswereld gestalte geeft, met een aanvaardbaar realisme, is van een betoverende schoonheid. Twijfelen aan ieders bestaan doe je niet meer, zo raak schetst ze de figuren. Verwonderlijk en wonderbaarlijk. Wolf is een mooi huwelijk tussen mens en dier.
- Geheim van de hersenchip ***
- Kaliber 11: Rood is mijn kleur ***½
- Maagdenbos 2 ****½
dinsdag 1 november 2011
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten