Wie wereldvreemd is en zich slechts behelpt met andere 'entertainment'middelen kan alsnog in vereenvoudigde vorm kennismaken met Hosseini's (meester)werk. Pet af voor Celoni en Andolfo (en ongetwijfeld de scriptschrijver), want hun interpretatie zorgt voor een indringend, pijnlijk en liefdevol portret zonder het gevoel te hebben literair uitgebraakt te worden. Vaak plet het gewicht van het origineel alle creativiteit en willen de transformatoren koste wat het kost zoveel mogelijk recycleren om de bron geen oneer aan te doen. Dat resulteert vaak in overdaad en overbodige passages. In De vliegeraar dus niet. De essentie spreekt voor zich, het fragmentarische is o,0verduidelijk en geeft de evolutie weer. Alleen al in die opdracht zijn de auteurs geslaagd. Want bovenal leef je mee en raakt dit vliegeniersspel je kouwe kleren wel. Traumatisch met beklijvende momenten, via Hosseini kruip je in de huid van de apathische hoofdrolspeler. Apathisch omdat hij net op het cruciale moment afstand neemt en niet voor zijn spitsbroeder opkomt. Met catastrofale gevolgen. De vliegeraar is een schitterende strip waarin emoties primeren zonder pathetisch te zijn.- Che - Een grafische biografie *½
- One Piece 14 **½
- Vierde kracht 2 HC ***
- Vierde kracht 2 SC ***
- Vliegeraar ****½
Geen opmerkingen:
Een reactie posten