Een film die bij het herzien dezelfde sensatie kan teweegbrengen als bij de eerste kennismaking, da's toch het bewijs dat het meer dan goed zit. Vooral Naomi Watts' sublieme acteerprestatie gaat door merg en been. De manier waarop ze haar verscheurde gevoelens uit ten aanzien van Sean Penn getuigt van een oprechte rijpheid. Enerzijds haar verliefde kant die geen raad weet met het nieuws dat de toevallige ontmoeting georkestreerd werd en haar hierdoor doordrenkt met schuldgevoel. Anderzijds de woedeuitbarsting als ultieme bescherming. Het moet je maar overkomen.
Fatalisme troef in dit schrijnende drama over verlossing. Pijnlijk voor Watts om wederom een geliefde te moeten verliezen, Iñárritu drijft het passionele erg ver. Over de top zelfs.
Watts verdiende een oscar, ik wil haar die alsnog gerust persoonlijk afleveren. En stier del Toro staat er ook weer.
21 grams, met zijn complexe constructie geen hapklare brok, maar dat maakt de film net zo sterk. Ondersteund door prachtige muziek!
21 grams. Alejandro González Iñárritu. 2003. ****½
zaterdag 5 november 2011
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten