De film van Ome Willem: de Indiana Jones-kloon Romancing the stone

Pulp, maar dan van die goeie pulp. Na bijna dertig jaar heeft de film zijn kitcherige glazuurlaag niet weten af te werpen waardoor de tijdloosheid immer wegblijft. Da's het verschil tussen een contemporaine film en een pic die in een historisch kader -al dan niet verzonnen- afspeelt. Indiana Jones reken je niet af op de verkeerde kleding, evenmin op de soundtrack die als een kat jankt, terwijl deze door Zemeckis geworpen steen aan het Miami Vice-syndroom lijdt.
Gelukkig is er de tandem Douglas-Turner die weten hoe de toon te zetten. De kennismaking alleen al met de modderglijpartij waarbij Jack Colton, de antipool van Joan Wilders romantische held, tussen de benen van de naïeve schrijfster valt, is voer voor wellustige snoeperds. Danny DeVito vervolledigt het triumviraat. Leuk.
Romancing the stone. Robert Zemeckis. 1984. ***