Heden ten dage, via digitalisering en andere media, kan je live met beeldmateriaal bijna alle (grote en minder grote) gebeurtenissen meemaken. Door exclusiviteitscontracten kan het echter voorkomen dat je terug een beroep moet doen op het ouderwetse radiotoestel met daaraan gekoppeld de intense beeldsprakerige verslaggeving van een cruciale sportmanifestatie. In dit geval de ontknoping van het Belgisch voetbalkampioenschap tussen Genk en Standard. Je zit comfortabel op de eerste rij geschokt te luisteren naar wat er zich op het veld afspeelt, zo intens weergegeven door de reporters dat je achteraf bij het zien van de beelden je amper kan inbeelden zo geëxciteerd te zijn geweest. Het spektakel druipt er vanaf, je nagels overleven de zenuwslag niet.
Nu heb ik zowel sympathie voor Standard (met toch wel enkele klassespelers die tijdens de playoffs eindelijk eens toonden te kunnen pletwalsen) als voor Racing Genk. Wie gun je het dan? Natuurlijk dat de beste mogen winnen, al blijft het zeer betreurenswaardig dat een ploeg met 156 punten achterstand zich toch nog kan opkrikken naar de eerste plaats door het puntenhalveringssysteem. Het zou onrechtvaardig zijn geweest. Ondanks het favoritisme, verwachtte ik geen Genkse terugkeer meer en leek het erop dat Standard de buit definitief zou binnenhalen. Het tij keerde nog en ondanks enkele overstromingen zorgde de Genkse doelman dat de stormachtige stoten van Standard geen dijkbreuken veroorzaakten. Geëmotioneerd denk je dan ook terug aan de momenten dat je op de tribune stond in Fortuna Düsseldorf toen ze er onterecht uitgekegeld werden, of de spektakelmatch thuis tegen Paris Saint-Germain (in '80 en '82) in de gloriedagen van het THORse Waterschei (met Lei Clijsters in de rangen). Voor een provincieploeg heroïsch! THOR stond oorspronkelijk voor 'Tot Herstel Onzer Rechten', als aanklacht tegen de Franstalige overheersing van het mijnbestuur. De clubkleuren waren dan ook niet toevallig geel en zwart. De politieke slogan, die de voetbalbond liever niet zag, veranderde men later naar 'Tot Heil Onzer Ribbenkast' (bron: Wikipedia). In 1988 fuseerde Waterschei met Winterslag. In diens 23jarige bestaan heeft Genk meer gepresteerd dan de twee clubs in hun beider bestaan samen!
dinsdag 17 mei 2011
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten