Onsterfelijke oorlogsliederen

Een Frans album dat uitgever Glénat slim genoeg op de Nederlandstalige markt dropt omdat het volledig woordloos is (op de Engelse kortverhalentitels na), een uitstekende keuze! Ivan Brun bakt het weer bruin. Alsof je dagelijks via het journaal nog niet genoeg geconfronteerd wordt met de keiharde realiteit waardoor je wederom twijfelt aan de zin van het menselijk bestaan. De sfeer is zo wreed en pessimistisch zonder al te veel hoopgevende alternatieven. Zelfs al tracht je uit de sociale loopgraaf te ploeteren, je wordt geconfronteerd met vooroordelen over je afkomst en achtergrond. Logisch dat de kloof tussen arm en rijk groter wordt. Logisch ook dat het imperialistische gedrag van 'bevrijdende' grootmachten een averechts effect heeft op het verzet. Met continue spiraalbewegingen worden de tegenstellingen alleen maar groter en de gevechten heftiger. Ivan Brun biedt geen oplossingen met zijn minimalistische gestripte animatiefilmpjes. Hij houdt een beklijvende spiegel voor waarbij je je vanzelfsprekend ongemakkelijk voelt. Symbolisch: de Carrefour reduceert de artiest tot het gekende winkelsymbool gevolgd door Arfour. In de context interpreteer je dat als Darfour, het oorlogsstrijdperk bij uitstek. War songs (****) is niet perfect, bij tekstloze verhalen moet je immers zorgen dat alles perfect verstaanbaar is (hier niet altijd het geval), maar de kaakslag die Brun uitdeelt zakt naar lagere regionen en keert je maag om.
- avonturen van Alef Thau 1 ***
- Isa - Yes!! ****
- Kinderleed Komix 1 **
- Pakje Bakmeel 2005-2010 **½