Op een achttal pagina's staan verwijzingen naar voorgaande albums. Niks zo vervelend dan de lezer te wijzen op hetgeen hij zelf niet herkent of ook interpreteerbaar als het voortdurend teruggrijpen naar gebeurtenissen uit het verleden (logisch met zo'n titel zou je zeggen), zogezegd om je verhaal te verrijken met knipoogjes naar wat eerder gebeurde. Een goed scenarist verwerkt die feiten subtiel en eist niet van de lezer om die te recapituleren. Anders is het nieuwe album niet meer dan een reclamefolder die fungeert om de reeks te promoten. Mythic borduurt verder op een idee van Thierri Martens zonder een groots avontuur af te leveren. Natasja's grootmoeder komt immers weer opdraven (buiten beeld) en beinvloedt de gang van zaken. Toch is er een bijzondere reden om dit album wél aan te schaffen: Walthéry. De artiest gaf dit keer het tekenwerk niet uit handen waardoor je terug ten volle kan genieten van diens slordige overdaad die niet storend werkt. Tussen al de klonen (Di Sano, van Linthout, Stibane) is het mooi om de meester zich te zien uitsloven. Grappig is de collegiale knipoog naar Leemans' FC De Kampioenen. Niemand zal Xavier en c° ooit zo sappig (en goed) tekenen!- Legendes van Conan 3
- Natasja 21
- Psy 17
Geen opmerkingen:
Een reactie posten