Bij één reeks tracht ik steeds lyrisch te beschrijven waarom die zo'n overweldigende indruk nalaat. Nu het negende en afsluitende deel verscheen, was het tijd om alles nog eens netjes te recapituleren: "Chauvel en Lereculey eindigen hun epos zoals het begon: majestatisch en met absolute klasse. Het grootse verhaal van koning Arthur met diens op- en ondergang is een pareltje in het genre van de historische fantasy. Waarom? Ten eerste vanwege het originele uitgangspunt. Veelal baseren auteurs zich op de Arthur-kroniek om er dan ofwel een komisch spektakel uit te beelden ofwel er een geromantiseerde versie van te maken. Ten tweede door de authenticiteit waarmee het onderwerp wordt uitgespit. De Keltische mythologie is de bron, niet de gevulgariseerde uitlopers die gekender zijn. Ten derde door de gewaagde gelaagdheid. Met de vertellingen van Taliesin krijg je bovenop de ministrip in de strip, de verborgen boodschap die het verhaal symbolisch reproduceert. Eerder een voorafspiegeling van wat komen gaat. En ten slotte Lereculeys tekeningen die perfect passen bij de Arthur-kroniek. Bombastisch en toch verfijnd. Eigenlijk hoort daar nog een vijfde punt bij, die voor Simons sfeervolle inkleuring. Door de automatische samenvloeiing van die twee beschouw je ze als één. Arthur is een verheven strip die zijn gelijke niet kent."
- Arthur 9
- Arthur Box 3
- Death Note 9
- Garfield 50
- Kenya 5
- Rode Taiga 1
- Slum Nation 3
- Spervuur 4
- Urbanus 74
- Witte Tijgerin 5
zaterdag 23 augustus 2008
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten