Wie niet meteen overtuigd is, zal onze bespreking wél helpen: "Bundels, altijd maar weer die bundels! Het ziet eruit als en vakantieboek om mee te nemen op reis, alleen zonder spelletjes of weetjes. Casterman (of eerder Ballon Media) kiest resoluut voor een heruitgave op kleiner formaat om meteen aan te knopen met de vervolg spinoff De oorlog van de Lulu's door de ogen van Luigi, alle vijf de delen samengebald in een 'handige' dikke slappe kaftklepper. Geen prestigeboek vol extra's in een achtergronddossier, neen, slechts 29,95 euro (toch de startprijs) voor 5 strips die anders 49,95 samen kostten. Aan nieuwe lezers de keuze. De afzonderlijke inhoudelijke besprekingen van de vijf verhalen? Over 1914 Het weeshuis: een reeks die neigt naar Er was eens, Franse vaderlandse geschiedenis spannend verpakt. Hierin is de opzet veel meer bescheiden. Vier weeskinderen, plattelandsjongens, die hun ervaring delen omtrent de oorlog van 1914-1918. Hautière neemt rustig de tijd voor de plaatsing van de karakters. Hij ontrukt hen uit hun vertrouwde habitat om hen alzo op een unieke, ongewilde wijze te laten deelnemen aan deze ingrijpende gebeurtenis. Vanuit een kinderlijk, onschuldig standpunt ben je getuige van het leven zoals het toen was (of had kunnen zijn), voor een keer niet gezien vanuit soldatenogen. Het sterke scenario van Hautière wordt helaas niet zo uitmuntend in beeld gebracht door Hardoc. De licht komische karikaturale stijl neemt een stuk sérieux weg. Gelukkig doet dat geen afbreuk aan Het weeshuis. Ook nieuwsgierig? Over 1915 Hans: Régis Hautière laat de sensibiliteit van Abeltje ook in deze Hans sluipen. Rustig weglezend geniet je mee van de capriolen van deze voortvluchtige jongeren. Nu in het gezelschap van de Duitse soldaat. Hoe moeten ze op hem reageren? Is hij betrouwbaar? Moet hij dood. Wantrouwen wordt vertrouwen en levert enkele intieme en zelfs aangrijpende scènes op. Net op tijd schudt de auteur ons terug wakker en maakt duidelijk dat koning oorlog heerst. De idylle moet toch een keer eindigen. Gezapig en frêle, knap. Over 1916 De hoop stenen: Ondernemende kinderen die vooral een schuilplaats willen vinden, ver van de oorlogsverschrikkingen. Helaas, op de één of andere manier tuimelen ze steeds in het gevaarlijke zand. Zelfs met de sporadische hulp is het moeilijk overleven. De hoop stenen, een vervolg op die jeugdige belevingswereld ten tijde van de Eerste Wereldoorlog. Met wederom een dramatische climax als nieuw eindpunt. Ondanks de onderlinge strubbelingen beseffen de jongeren toch dat eendracht macht maakt. Over 1917 Het afscheid: hoe eenvoudig kan succes hebben niet zijn. Je neemt de lezer op sleeptouw via vijf kinderen wiens volwassenheid iets sneller dan normaal ontplooit door de onvoorziene omstandigheden waarin ze allemaal terechtkomen. Beginnend met gelukzaligheid, eindelijk een rustmoment na al dat gehol om vervolgens te belanden in de routine van opgejaagd te worden. Hautière last inventief het afscheid in (daarom nog niet het einde van de reeks), Hardoc geeft volgens zijn kunnen het beste van zichzelf. En over 1918 De allerlaatste: Het is bijgot werkelijk gedaan. De 'reis' die eeuwig mocht blijven duren, komt uiteindelijk toch ten einde. En het moet gezegd, behoorlijk abrupt. Met het afkondigen van de Wapenstilstand valt ook het doek over de avonturen van de Lulu's. Alsof je arm geamputeerd wordt en je nog steeds fantoompijn hebt, zo onwaarschijnlijk is dit afscheid. Ondanks de vragen is het er één in schoonheid. Met vooral het heuglijke achtercovernieuws dat we toch andere avonturen van de Lulu's mag verwachten. Proficiat voor de raamvertelling. Een jeugdstrip over de oorlog voor alle leeftijden."
25-09-2018
7/10
Geen opmerkingen:
Een reactie posten