Wie niet meteen overtuigd is, zal onze bespreking wél helpen: "Zidrou wist zich voorheen altijd te omringen door sterke tekenaars om zijn beeldromanverhalen te visualiseren. Dat gaf vaak een geweldige synergie met meestal een klassevol resultaat. Met een stijgende productie en specifieke vragen van artiesten zelf om voor hen iets te schrijven, verlegt de scenarist duidelijk de drempel. En pardoes liggen er twee strips van Zidrous hand gelijktijdig in de winkel en dat gekoppeld aan twee Nederlandstalige artiesten. Voor Zidrou de manier om zijn naam en faam ten noorden van de taalgrens te installeren, voor de artiesten een kans om hun bedje in Frankrijk te spreiden. Toch kan de keuze van Aimée de Jongh als graphic novellist niet concurreren met noch tippen aan de klasse van Porcel, Lafebre, Beuchot en Springer. De Jongh is efficiënt en verlevendigt weliswaar, toch missen haar personages artisticiteit en gelaagdheid. Rimpels alleen zijn niet voldoende. Net als dat vluchtige bij Davodeau waar de klemtoon vooral ligt op vertellen. Jammer, want bloesems in de herfst is een heerlijk luchtig verhaal, met als leitmotiv dat je nooit te oud bent om uit je dak te gaan, lees: de liefde te vinden. Al gaat Zidrou wel ver om zijn romantisch Dolly-zaadje te planten met een onwaarschijnlijk eindpunt als bestemming. Verwelkt is bloesems in de herfst gelukkig niet."
26-09-2018
7/10
Geen opmerkingen:
Een reactie posten