Wie niet meteen overtuigd is, zal onze bespreking wél helpen: "Voor een keer mag je de woordspeling gebruiken want wederom is het een 'huzarenstuk' van uitgever Arcadia om het ontbrekende deel uit Slemper en Slof, zijnde Memoires van een Huzaar alsnog in albumvorm op de markt te brengen. Sommige strips zijn zeker niet gemaakt om in zwartwit uit te brengen, dit is er één van. Sandrons inktminimalisme heeft extra hulp nodig om leesbaar te zijn. Vooral de opener leidt daar onder. Zonder kleur is het moeilijk een gebeurtenis of actie te ontwarren. In latere episodes valt het veelal nog mee, ware het niet dat in overdadige massascènes de artiest zo veel streepjes trekt dat je er bijna barcodes in kan lezen. Een Cauvin door de decennia heen, je herkent ze meteen aan het repetitieve stramien van de gag die steeds begint met Slemper in overtreffende trap vertellend over zijn exploten waarna hij uitgekozen wordt om 'vrijblijvend' een heldendaad te verrichten. Memoires van een Huzaar, een sympathieke bundeling vol nostalgische verhalen uit de oude doos à la De Musketiers. Tiens, da's ook Cauvin!
26-09-2018
6/10
Geen opmerkingen:
Een reactie posten