Wie niet meteen overtuigd is, zal onze bespreking wél helpen: "Artiest dood door een mysterieus ongeval. Eiland in rouw. Een detective gaat op zoek naar antwoorden. Duhamel reconstrueert Cristobals leven met veel filosofische overpeinzingen, familiale introspecties, verbale humor en schitterende dialogen. Prachtig hoe de kunstenaar de eigen identiteit van een volk verdedigt terwijl het juist gebukt gaat onder een enorme crisis en het net de toekomst moet omarmen op een meer commerciëlere manier. Doden worden verhalen die levenden gebruiken om de mensen rond zich een betekenis te geven die ze er zelf in willen zien. Van verhalen houden, is een van de kwaliteiten van de mensheid. Haar grootste fout is misschien de behoefte er geloof aan te hechten. Extra uitgespit wordt de vader-zoon-relatie op summiere wijze. Opent een innemende brief alsnog de ogen? De Terugkeer zorgt voor een weerzien met de heimat, creëert een confrontatie met hetgeen waarvoor je indertijd andere oorden voor ging opzoeken, de vlucht, biedt je leven een nieuwe bestemming. Het toont dat daar waar je net voor wegvluchtte je altijd zal blijven achtervolgen. Dat hetgeen je thuis in huiselijke kring meemaakt, je je leven lang blijft meedragen en kopiëren zelfs. Duhamels retour schippert tussen hoop en wanhoop, optimisme en pessimisme, idealen versus realiteit, afscheid tegenover een welkom en liefde strijdend tegen de haat. Intelligent geschreven, boeiend verteld. Een innemende parel.
26-09-2018
9/10
Geen opmerkingen:
Een reactie posten