Gewikt en gewogen (181): Onze navelstreng

Inhoudelijk: "Lily verneemt dat ze zwanger is. Net op het moment dat haar vriend haar vertelt dat hij op tournee vertrekt met zijn band en haar vraagt om te zorgen voor Balthazar, zijn neefje dat van Canada komt. Lily probeert de jongen, die ze nog nooit heeft gezien en die er verdrietig bijloopt door de scheiding van zijn ouders, op te monteren. In een opwelling verlaat ze samen met Balthazar Parijs."

Wie niet meteen overtuigd is, zal onze bespreking wél helpen: "Een coming of age-verhaal, een roadstrip die voor enkele mensen, van welke leeftijd ook, openbarend de ogen zal openen en die hun ziel zal bevruchten met nieuwe inspiratie. Gedragen door twee artistieke vrouwen, dus ook vrouwelijker van insteek. Met thema's als een ouder worden, een ouder zijn, ouderdom, verantwoordelijkheid, eenzaamheid en verlatenheid, Morizur en Duvoisin doseren voldoende om je niet te overdonderen met psychologische stortvloeden. Alles is mooi in balans en dat levert een ontroerende, hoopgevende novelle op. De navelstreng die ze aankaarten heeft betrekking op alle personages en dringt niet op om alle banden radicaal door te knippen, integendeel. Met moederlijke liefde omzwachteld, vaderlijk opgelucht door de Sinterklaasachtige figuur. Grafisch passen de tekeningen van Marie Duvoisin in het plaatje. En hoewel verre van (anatomisch) perfect gebruikt ze de kleuren als aanvulling van het ontbrekende zwart, ze raakt mede door het sterke scenario de gevoelige snaar. Voor een teder moment moet je bij deze Onze navelstreng zijn. Mooi."
25-09-2018

8/10