Moeder Vaillant ten oorlog

Met de schorsing en het raceverbod van Michel wordt een ander accent in het boek gelegd. Niet meer prijzen pakken op de baan, wel de zakelijke beslommeringen die blijven prevaleren (het overleven van het bedrijf ten tijde van crisis), door de te verwachten media-aandacht richten de Vaillants hun pijlen op een nieuw wereldrecord. De 'kleine' zijsprongetjes (Michels relatie met diens zoon, vader Vaillants verzet tegen alles wat elektrisch is qua mechanica) verrijken de plot, met een natuurlijke dynamiek incorporeren de schrijvers deze grotemensenproblemen in het geheel. Petje af voor de decors (Parijs) net als Bourgnes vermenselijking van de personages. Al blijft hij schatplichtig aan Graton, vooral in het strakke gelaat van Steve Warson en Michel. Volt is het voorbeeld van hoe je een oud vehikel moet moderniseren.
- Michel Vaillant Seizoen 2.2 HC ***½
- Michel Vaillant Seizoen 2.2 SC ***½
"Voor degenen die nooit geweten hebben wat oorlog is, is de oorlog voorbij. Wie heeft dat beslist? Voor de strijders is het nooit vrede." De enquête à la Paths of Glory wordt niet gevoerd voor een tribunaal, het is Roland Vialatte die de waanzin van de oorlog probeert te begrijpen na de dodentocht. Kris verpakt het als een speurtocht, wroetend en ploeterend in de modder van de loopgravenoorlog met tal van getuigenissen (vaak van literaire aard) die licht op de duistere zaak moeten werpen. Het beestachtige vind je ook in Roland zelf terug. De held die laf roept om te kunnen leven terwijl een ontredderde wapenbroeder sterft. Maël doet er een schep pathos bovenop met de sobere kleuren en rauwe lijnen. Moeder Oorlog is de aanblik des doods waar weinig plaats is voor kolorieke opgewektheid.
- Moeder Oorlog 4 ***½
- pet van jet ***