Bloedkoninginnen als Pin-Up

Het ene verhaal is gelukkig het andere niet. Thierry en Mary Gloris zorgen ervoor dat de geschiedenis zich niet herhaalt. De vertelling van Isabelle is niet gelijklopend noch een kopie van die van Eleonora. Terwijl je net verwachtte dat Isabelle even kordaat, sterk, wilskrachtig en wreed zou zijn, ligt deze vrouw meer onder de knoet van haar perverte man. Nochtans bezit ook zij dezelfde karaktertrekken, alleen uit Isabelle zich op een meer diplomatieke manier, onderdrukt rebellerend. Wacht zij het juiste moment af om haar prooi te bespringen en definitief toe te slaan? Een taaie dame, dat is een feit. De winnaar die met alle pluimen gaat lopen, is Jaime Calderon. Zijn Middeleeuwse evocatie geeft de geschiedenis de grandeur die hij verdient. Plechtstatig knap.
- Bloedkoninginnen 4 Isabelle 1 ***½
- kouwe koffie magazine 3 *½
Deze catalogus, die uitpakt met heel wat luchtruimveroverende vliegtuigen, had evenzeer de reclamecampagne kunnen inluiden van een lingeriemerk. Steeds uitpakkend met een pin-up die met haar charmante wapens prijkt voor één of ander mechanisch wonder. Wanneer Hugault er eveneens toeschouwers bij plaatst, vaak kwijlende soldaten, voel je je één van hen. Met dit verschil dat de dame in kwestie jou vooral wil verleiden. Het is een mooie compilatie. Wanneer de pin-up-tekening als affiche wordt gepresenteerd (16-17, 24-25) met een licht gekleurde achtergrond, komt Hugaults werk beter tot zijn recht. Wellustig en wulps, speels. De bijdrages door andere auteurs achterin mogen er wezen. Berthet, logisch, verrassend is de zeer Schattige Arthur de Pins. Leuke knipoog van Hugault naar Miyazaki en diens Porco Rosso (pagina's 18-19).
- Pin-up wings 3 ***½
- Transmetropolitan 1 ***