Dook Charel Cambré in de beginfase van het vorige deel terug in de oertijd, dit achtste deel van Jump start ook met een flashback, weliswaar minder ver teruggaand in de tijd. Drie bladzijden worden uitgetrokken om een verrassende kennismaking te illustreren, wanneer de Jumpers elkaar voor het eerst leren kennen in de crèche. Nieuwkomer Dweezil ligt blijkbaar goed in de markt, zwarte Lola wil hem inpalmen zeer tegen de zin van Lisa (aangepord door Brains). Hoe lang dit ook geleden is, het toont onmiddellijk dat Lisa een boon heeft voor deze nieuwste aanwinst, een gevoel dat amper geuit werd in de voorgaande episodes. Het is de verdoken link met het thema van dit album: liefde en de daarbij gepaard gaande verdoken jaloezie. Leidraad is de mistroostige clownvis Kasper. Brains bouwt hem een vorstelijk huis, een aquarium waarin je uren kan rondzwemmen. En toch mankeert er iets in diens leven. Na de schitterende retrointroductie wordt Kaspers ten tonele verschijning verklaard aan de hand van komische fragmenten. Cambré voelt zich als een vis in het water, op één twee drie maak je je die droefgeestige clownvis eigen en heb je sympathie voor hem. Toch zeker wanneer Dweezil hem ook nog eens extra in de verf zet! Zo schattig. Het 'manneke' heeft dus behoefte aan een vrouwelijke variant om hem gezelschap te houden. Door een samenloop van omstandigheden (een knipoog naar een voorgaand album) komt pa Brains met de oplossing op de proppen. Een déjà vu, maar dan aangepast. Meteen is de toon gezet voor een verantwoorde verplaatsing van het decor. Het waterpark Nausicaä (wat een vette, opvoedkundige knipoog naar de gelijknamige manga) in Boulogne-sur-Mer waar het avontuur een nieuwe wending krijgt. Je hebt de komische intermezzo's in het park zelf (handig gebruikmakend van de verschillende vissoorten) en de thriller omtrent een op handen zijnde aanslag. Ontspoort Lisa's fantasie en is ze stikjaloers omdat Dweezil de pedalen kwijt is na diens ontmoeting met de bevallige Juliette (jaja, Dweezil in de rol van Romeo) of is Sarkozy daadwerkelijk het geviseerde slachtoffer? Ondanks de veelheid aan gegevens wordt alls mooi afgerond in dertig pagina's. Afgerond? Al staat het verhaal op zichzelf, de opbloeiende romance biedt een nieuw perspectief dat zich verderzet in Pulp Fictie. Goed verhaal, goede tekeningen. Wat wil je nog meer? Betere kleuren.
- Broodje crisis
- Canoë Bay
- Hulk 31
- Jaren van de olifant
- Jump 8
- Kleine afscheid
- Logicomix
- Nana 12
- Nausicaä 4
- Nausicaä 5
- Nausicaä 6
- Pats 4
- Samson & Gert 1
- Stam & Pilou 17 Brussels
maandag 25 januari 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten