Het is toch niet mogelijk dat hiermee de reeks afgesloten wordt? Ten eerste speelt hoofdpersoon Saito maar een marginale rol en wordt alles gefocust op Ozawa. Dramatisch, zo mag je het zeker omschrijven. En ten tweede heb je geen enkel idee welke (klinische) richting de jonge arts uiteindelijk inslaat. Doordat de idealist weinig aan bod komt, kan je moeilijk bepalen in hoeverre hij vergroeit met het systeem en uiteindelijk één van 'hen' wordt. Hij blijft tot het bittere eind strijdvaardig, met uiteenlopende gevolgen als resultaat. Het kruipen in de huid van psychiatrische patiënten, de verbeelding waarmee Syuho Sato uitpakt is akelig reëel. Je ziet hun geestesverschijningen voor je, een gespleten persoonlijkheid met een andere visie! In hoeverre kan je je in hun gedachten plaatsen? Moeilijk. Sterk, maar minder sterk dan de episodes op de afdelingen Oncologie en Neanatologie.
- Beste van mezelf 2
- Death Note 12
- Litteul Kevin 1
- Say hello to Black Jack 12 - Kronieken van de afdeling psychiatrie
- Uchronie 4: New York 1
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten