donderdag 26 maart 2009

De biomens in mij

Pedrosa is niet grappig. Beschamend zou je kunnen zeggen wanneer zo'n titel in een 'humoristische' collectie wordt ondergebracht. Glad IJs is echter een allesomvattend begrip. Het staat voor humor met afgestompte (al dan niet met lachband) of scherpe kantjes, politieke satire, ironie en zelfspot. Tot deze laatste categorie behoort Autobio. Met deze autobiografische inslag geeft Pedrosa de perceptie op zijn omgeving, met de artiest in het middelpunt. In hoeverre ze allemaal van toepassing zijn op de mens Pedrosa, is zelfs niet belangrijk om te weten. Je kan aannemen dat de niet op hun biobakkes gevallen medemens het best kan functioneren in een anarchistische vrijstaat, Pedrosa is nuchter genoeg om te beseffen dat reglementering nodig is, dat de aardbewoners dienen te worden aangespoord om enigszins bewust te blijven over de puinhoop die ze hier maken. Enerzijds is Autobio een aanklacht tegen ons nihilisme. Maar gelukkig durft Pedrosa ook zichzelf te kijk te zetten met onhebbelijkheden die des mensens zijn. Hoe staat de protagonist ten opzichte van de omgeving? Al neigt hij soms naar extremisme (gezond eten), de lezer is er als de kippen bij om disgenoot te worden van zijn onhebbelijkheden (de voorraad knackworstjes). Pedrose tekent flexibel en zwierig, expressief sterk. Ruby vult aan met schitterende Dupuy & Berberian-kleuren. De lettering is even sierlijk. En de leuke titels introduceren de grimmige gags. De moraal van het verhaal: verbeter de wereld, begin met jezelf.
- Autobio 1
- Brendan 1
- Hoshin Engi 1
- Hoshin Engi 2
- Hoshin Engi 3

Geen opmerkingen: