"Mei 1809. De Grande Armée van Napoleon staat op het punt de Donau over te steken op de enorme drijvende brug die de Franse genie in één nacht heeft gebouwd."
Het inhoudelijke hoofdstuk is voorlopig minder relevant, laat onze bespreking jou helpen: "Romanverstripping, saai. Historisch, saai. Realisme, saai. Dan is dat toch buiten de Rambaud-, en Richaud- en Gilwaard gerekend. Normaal vervloek je scenaristen die chaotisch van de ene scène naar de andere springen, zogezegd gemakzuchtig om de levendigheid van een veldslag weer te kunnen geven. Hier gebeurt dat op zo'n natuurlijke wijze dat je tussen het kanonsgewoel letterlijk tussen de kogels gebombardeerd wordt. Het voelt allemaal zo waarheidsgetrouw aan, alsof je tussen de soldaten staat zoals Spielberg het al vakkundig weergaf in de beginscène van Saving private Ryan. Intelligent, spannend en zelfs overzichtelijk. Gil schuwt de massascènes niet en stuwt met grandeur de zelfmoordende troepen vooruit. Expressief en fatalistisch, oorlogsgruwel ten top. De Slag is een slag in je gezicht."
21-01-2019
9/10
zaterdag 23 maart 2019
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten