Het inhoudelijke hoofdstuk is voorlopig minder relevant, laat onze bespreking jou helpen: "Dupuis stapt al vaker af van de traditionele zwarte lijntekening, in De muziekdoos is het extreem. Alsof je een snoepwinkel binnen wandelt vol kleurrijke spekken die smachten om verorberd te worden. Zeemzoet dus. Of klasseer het als zijnde magisch. De rouwende Nola kan met het bijzondere muziekinstrument even wegdromen door een poort binnen te wandelen die haar in een alternatieve wereld brengt waar ook haar moeder ooit vertoefde. Dit eerste deel brengt verwondering met zich mee en nodigt uit om verder dat achter-het-glas-universum te ontdekken. Amusement dat om meer vraagt."
17-01-2018
7/10
Geen opmerkingen:
Een reactie posten