Het inhoudelijke hoofdstuk is voorlopig minder relevant, laat onze bespreking jou helpen: "Sherpa houdt gelukkig vol en haalt nu ook de verhalen van Perrissin en Bourgne uit de vergetelheid. Het dossier voorin schetst de korte overname van de twee. Hopelijk krijgt de uitleg navolging in deel 13, want je bent natuurlijk nieuwsgierig naar de reden voor de finale stopzetting, waarom gingen deze jonkies niet verder met de reeks. Veel illustraties van Bourgne fleuren het informatieve gedeelte op. Over De schaduw van de duivel: Perrissin en Bourgne kiezen duidelijk voor een meer gemoderniseerde aanpak. Minder beschrijvende teksten en de actie voor zich laten spreken. Het loodzware van weleer wordt daardoor gelukkig gekortwiekt en je krijgt een avontuur dat leest als een trein. Voorganger Pellerin moest het nog met een oud scenario doen, Perrissin heeft duidelijk meer vrijheid en profiteert daarvan. Opvallend: de opvoering van Anna, het bewijs dat Roodbaard ook een mens is van vlees en bloed die graag van bil gaat. Bovendien speelt de scenarist de rivaliteit tussen Erik en zijn vader weer uitmuntend uit: de schurk laat zich niet kortwieken door het kinderlijke watje. Over Het pad van de Inca: een oerdegelijke schattenjacht à la Indiana Jones. Wie komt er als eerste bij de eindmeet aan? Rivaliteit alom, de concurrenten belagen elkaar. Maar ook inherent is er een strijd: de meedogenloze, amorele smeerlap Roodbaard tegenover zijn teerhartige zoon Erik die wel met emoties weet om te gaan. Pech voor de botenliefhebbers, het grootste gedeelte speelt zich op het vasteland af, een avontuur mag ook elders evolueren. Hoe krijgt deze climax een navolging?"
04-02-2019
7/10
Geen opmerkingen:
Een reactie posten