Gewikt en gewogen 2019 (009): Mamette 2

Mamette is oud. Maar niet versleten. Ze heeft kinderen en kleinkinderen, maar ook vrienden en vriendinnen met wie ze vanop een bankje de gang van zaken in de grootstad bekijkt en van commentaar voorziet. Met nostalgie en humor slaat ze zich door het leven, en laat de mensen rond haar baden in liefde en warmte.
Het inhoudelijke hoofdstuk is voorlopig minder relevant, laat onze bespreking jou helpen: "De kleurrijke overbelichte schittering op de cover zet De gouden jaren letterlijk in het juiste perspectief. In deze pre-Dad vormt het leven van oudjes het experimentele labo van reflecterende levensbeschouwing zoals je dat in Nobs succesreeks van het moment kan herkennen. De eeuwige opvoedkundige strijd van een (groot)ouder om die ukkies, kinderen, pubers of adolescenten steeds iets te willen brengen om hun vooralsnog nutteloze bestaan een zin te geven. Om te vermijden dat ze hun verdere leven gewilloos aan een beeldscherm, klein of groot, gekluisterd zitten terwijl er rondomrond zo veel te beleven valt. Wat zijn de situaties toch o zo herkenbaar, zelfs al ben je zo oud als Mamette niet, met een steeds strijdende jongere die zich verzet tegen de hem opgedrongen verplichtingen (iets doen!), om dan achteraf te beseffen dat net die momenten samen kostbaarder zijn dan de dagdagelijkse sleur vol verveling. Mooi."
18-01-2019

8/10