zaterdag 26 januari 2019

Gewikt en gewogen (646): Magasin Général Integraal 3

Het inhoudelijke hoofdstuk is voorlopig minder relevant, laat onze bespreking jou helpen: "Vervolledig de gebundelde trilogie met dit afsluitende deel. De kenners hadden de bespreking al kunnen lezen via de individuele uitgaves. Over Charleston: het leven zoals het is in een klein, Canadees provinciaal achterliggend dorpje. En hoewel de titel verwijst naar zeer dansbare muziek die ervoor zorgt dat de pagina's swingen, zou je evengoed Maurice Jarres Building the barn uit Witness kunnen opzetten om die woordloze momentane opnames weer te geven. Je bent de argeloze voyeur die door de observerende alwetendheid met binnenpretjes extra kan genieten van bepaalde situaties. Vertederend en mooi. Over De Vrouwen: een feestalbum dat telkens verschijnt mid december zodat het tijdig onder de kerstboom aller liefhebbers kan belanden. Verrassing alom: wiens stem krijgen we na zo vele delen plots weer te horen (lezen)? Inderdaad, honderden bladzijden lang heeft hij zich van den domme gehouden en nu komt de alziende weer bovendrijven. Hoe het de auteurs best uitkomt, da's duidelijk. Pagina's 35 en 36 tonen in alle glorie waar het in Magasin General om draait: het rustig voortbewegend leven, jaar in jaar uit, dag in dag uit. Vol anekdotische momenten à la eten, drinken, jagen, filosoferen, muziek maken, sneeuwruimen, ballen gooien, dansen. Ongetwijfeld zal Magasin General ooit optimaal tot zijn recht komen in gebundelde vorm omdat je dan het gezapige in één geheel kan verteren. Maar de vrees zit er evenzeer in dat daardoor de zwakte het sterkst komt bovendrijven: het inhoudsloze, langdradige. Loisel en Tripp mogen zich gelukkig prijzen dat ze alle tijd en ruimte krijgen om hun non-verhaal te vertellen. Gelukkig doen ze dat met stijl. En over Notre-Dame-des-Lacs: het begon lang geleden met de dood en eindigt met de geboorte, de cirkel is dus rond. Het kruidenierszaakje wordt definitief gesloten, eindelijk. De 'hihi-haha'-sfeer werkte immers na verloop van tijd op de zenuwen, de goedgevoel-ondertoon in een dorpje waar alles peis en vree is, culmineert in deze anekdotische afronding. Één grote verwikkeling halen Tripp en Loisel nog uit de kast, letterlijk en figuurlijk. Wie staat er dit keer open voor een ware bekentenis? Het heeft negen albums geduurd dat Maries overleden man eindelijk afstand van haar kan doen. Nu is het aan jou om afstand te nemen. Magasin General, o zo sympathiek, weg van het hedendaagse realiteitsgeweld."
07-01-2019

7/10

Geen opmerkingen: