Gewikt en gewogen (630-631): 999 De dageraad van het niets HC – SC

Het inhoudelijke hoofdstuk is voorlopig minder relevant, laat onze bespreking jou helpen: "Kinderen in de hoofdrol, dan denk je al vlugger aan een vrolijk, vredevol en verrassend onbevangen avontuur. Verrassend, dat zeker. Vreugdevol? Eerder een vreugde'vuur'. En vrolijk voor al wie pessimistisch gestemd is. Hoe idealistisch de protagonisten hun miserie ook verwerken, steeds hangt er een zweem van fatalisme rond. En al levert hun reis een beperkt geluk op met ontmoetingen die hun persoonlijkheid verrijken, alsof ze vervloekt zijn, storten ze iedereen in het ongeluk. De 999 verwijst naar de omwenteling van het aanstormende nieuwe millennium en dat terwijl je net met de zwarte kater in de entourage wel eens twijfelt of deze niet eerder van de omgekeerde 666 duivelse oorsprong is. Hoopgevend is 999 op zijn minst, de sombere vertelling voorspelt weinig goeds en toont de mens in al zijn facetten: vrijgevig versus hebzuchtig, openstaand versus conservatief, hels versus hemels. Marco Blanchini is de stabielere versie van Stalner. Minder spielereien met camerastandpunten, wel met een zekere dynamiek vol realisme. De dageraad van het niets is wrang. Komt het met de mensheid ooit wel goed?"
20-12-2018

7/10