Gewikt en gewogen (621): Darnand 1

Het inhoudelijke hoofdstuk is voorlopig minder relevant, laat onze bespreking jou helpen: "Je hebt van die boeken waarvan je meteen weet dat het niet snor zit, in dit geval bizar omdat Darnand net opvalt met het uiterlijke kenmerk van de opvallende snor. De cover is niet meteen een staaltje van grafisch vernuft en ook binnenin komt Bedouels grafiek vanaf de eerste pagina niet van de grond, mede door de erg fletse inkleuring. Daedalus moet gedacht hebben dat met 14-18 al het oorlogsgeweld goed marcheert zonder rekening te houden met de intrinsieke kwaliteit. Corbeyran en Le Roux leveren een indringend, menselijk portret af met intense personages die een lijdensweg moeten afleggen in en buiten de loopgraven. Gevallen held Darnand grijpt je niet naar de keel en heeft weinig persoonlijkheid. De realistische fictie heeft geen impact, de Franse beul moet niet noodzakelijk nog twee albums lang zijn liedje zingen. Tenzij scenarist Perna alsnog verrast."
05-01-2019

5/10