Gewikt en gewogen (603): Grote zeeslagen 4 Lepanto

Het inhoudelijke hoofdstuk is voorlopig minder relevant, laat onze bespreking jou helpen: "Het blijft herkenbaar een typische Delitte, het verhaal fragmentarisch verteld zonder het grootse overzicht over die befaamde veldslag. Verschillende spelers uit dat bloedbadspel wordt gevolgd met slechts stukjes uit het grote geheel. Een beperkte reconstructie vanop afstand bekeken. En toch is dit het beste scenario dat hij ooit geschreven heeft. Het hoopgevende slavenverhaal met fatalistische afloop. De drie filosoferende vrienden die even fatalistisch van elkaar afscheid moeten nemen. De summiere herbeleving van het zeegevecht, even destructief aan beide kampen. Dit is het eerste boek van Delitte waar echt emotie in zit. De reden? Het fenomenale tekenwerk van Federico Nardo die niet enkel mensen van vlees en bloed neerzet (dat geniepige lachje van de paus op het einde), ook zijn mise-en-scène verdient bewondering. Hoe eenvoudig ook, wanneer de tegenstanders elkaar in de ogen kijken (pagina 41, kader 1), vanop afstand heb je een beter overzicht van de confrontatie. Wow. Lepanto is grootse stripkunst. Hopelijk komt Federico Nardo nog veel in beeld."
06-04-2018

9/10