Gewikt en gewogen (627): Te mooi om waar te zijn 1

Het inhoudelijke hoofdstuk is voorlopig minder relevant, laat onze bespreking jou helpen: "Er zijn toch parallellen met Moeder Rusland, het vorige tweeluik van Ducoudray en Anlor. In het vorige duet zich focusten de auteurs zich op de moederlijke opvoedkundige taak, iets waar Amedee ook plotsklaps geconfronteerd wordt. Er zit eveneens een vleug Rusland in, niet zozeer kosmopolitisch, wel kosmonautisch! En ten slotte beland je wederom bij mensen aan de zelfkant van de maatschappij. Zelfkant, niet marginaal. Down geraak je niet door Nicolaas' gedragingen, gelukkig moet je niet zelf voor hem zorg dragen. Je kan je perfect inleven in de slopende last die dit teweeg brengt. En vanzelfsprekend volgt er toch die specifieke (Intouchable)-band, al is het voornamelijk opportunistisch. Te mooi om waar te zijn schittert met de kleurrijke personages, de uitstekende dialogen en de voortdurende plotwendingen. De tandem Ducoudray-Anlor lijkt volledig zijn draai gevonden te hebben, de uitgever beloont dat door er een extra katern schetspagina's aan toe te voegen."
20-12-2018

8/10