Het inhoudelijke hoofdstuk is voorlopig minder relevant, laat onze bespreking jou helpen: "Vooral de band Felix met
Guus Slim wordt extra gehaald.
"De auteur heeft nooit onder stoelen of banken gestoken dat Guus Slim een vervolg is van Felix." De opname van twee scènes uit Felix maken dat duidelijk (met verwijzing naar de pagina's in het boek). Soms zwakt het dossier af door zich iets te nadrukkelijk te focussen op de inhoud van een verhaal. Laat dat de lezer toch zelf ontdekken.
De complete Guus Slim, mooie boeken, goede materie. Over
Drie vingers: met een figuur als Guus Slim in de spionagerangen zou het heel wat makkelijker zijn om het atoomprogramma van Iran te ondermijnen. Een goeie vijftig jaar oud en nog steeds herkenbaar actueel. Verander de naam van het Emiraat en je legt de vinger op de wonde. Dateert van mid jaren zestig en bevat zo'n sublieme vooruitstrevende scènes dat Tillieux grootse bewondering oproept. Pagina zestien, de camera iets vanachter de schouder van Guus de beschieting voor hem probeert te ontwijken. Met de kogelinslagen wordt het wel echter dan echt! En dan volgt weer zo'n doldwaze scène van elf bladzijden, één vierde van het boek. Wat een plezier om zo door te razen, afgewisseld met scènes slapstick. Voor wie wil weten waarom
Soda slechts drie vingers heeft, Tillieux ligt daarmee aan de basis (hommage). En over
De scooterchinees: qua voorkaftdesign laat Tillieux heel wat te wensen over. De mooi geschilderde cover wordt bruusk ontsierd door een titelband die de tekening in twee snijdt. Guus Slim wordt onesthetisch gescheiden van zijn vrienden. Maar het onwaarschijnlijkst is het stukje declamerende tekst waarbij Vlinder de situatie verklaart. Vooral hetgeen hij zegt is al even absurd filosofisch dat je er geen touw aan vast kan knopen. Het smokkelverhaal binnenin mist geloofwaardigheid. Slim en c° die een smokkelroute moeten ontmaskeren, allemaal goed en wel. Echter om scooters te gebruiken als kostbaar te verhandelen voorwerp? Zelfs popaïne ware beter geweest. En dan de tegenstand die ze te verduren krijgen op een beperkte locatie, je merkt eerder op dat Tillieux zich eerder concentreert op het interrelationele en de wisselwerking tussen de markante hoofdpersonages. Vertier vind je daarin, niet de plot! Over
Oorlog in hemdje: Guus Slim moet drie spionnen helpen ontmaskeren in Macasara. Achtervolgingsverhaal waarbij Guus Slim zich maar al te vaak in de luren laat leggen. Ondertussen kom je ook te weten dat Guus een uitstekend piloot is. Een bommenwerper besturen? Een peace of a cake! En over
Warm en koud: in Monte-Cavallo doet hoofdinspecteur Bondo een beroep op Guus Slim om een bontdiefstallenbende op te rollen. Guus Slim doet waar geen enkele politiecommissaris in slaagt, een bende oprollen, al moet hij daar bijna zijn leven mee inschieten. De assistent is wederom de risee en moet zich opofferen ter vermaak van de lezer."
09-04-2018
7/10
Geen opmerkingen:
Een reactie posten