zaterdag 8 december 2012

Michel Luke en Lucky Vaillant

Inventieve, gevarieerde toestroom van ideeën met de vier Daltons die elk hun eigen weg opgaan. De ene in de politiek, de andere in de zakenwereld.
De derde als meesterkok. Enkel de kleinste blijft bij zijn schoenmakersleest en zweert bij het bankovervallen. Is de rest dan echt zo rechtgeaard geworden? Neen, hoor. Ook in die andere branches heerst immers verdoken criminaliteit. Ieder voor zich, een intelligent verhaal. Achdé is straf qua evenaring van Morris door de archetypetjes te 'kopiëren'. Heel af en toe voegt hij er ook iets aan toe: een expressieve, leuke gag (pagina 9, kaders 5 en 6), een ander camerastandpunt (pagina 10, kader 1) of eens een vettere lijn (pagina 17, kader 7). Achdé schiet misschien niet even snel als Morris, hij is minstens even accu-raak.
- Drie Wensen 2 ***½
- Lucky Luke naar Morris 5 ****
Net wat de reeks nodig had: een turbo-injectie die hen meteen in de éénentwintigste eeuw katapulteert van de moderne strip.
Terwijl de laatste delen uit de oorspronkelijke reeks als dinosaurussen trachtten te overleven in een wereld vol ontwikkeling, volgt er vijf jaar na datum wél eentje die meteen de pole positie pakt. Alles zit er in verpakt: de huidige economische situatie en de daarbij horende problematiek, het gezinsleven en de daarbij horende problematiek, de reden waarom de Vaillants van het toneel verdwenen en de daarbij horende problematiek. Het echtheidsgehalte zit op het juiste niveau, de geloofwaardigheid wordt niet aangetast. Misschien is het zelfs iets té veel van het goede, doordat de adolescente zoon zich inlaat met minder legale praktijken. Alsof de psychologie nog niet diep genoeg graaft. Genoeg stof zelfs om méér dan 56 pagina's te vullen, het bedje had gespreid mogen worden over verschillende delen. Terwijl Benéteau zich concentreert op de semirealistische achtergronden, geeft Marc Bourgne Michel Vaillant en c° een menselijker en dimensioneler gelaat. Daar waar hij zich er in zijn eigen reeksen vaak vluchtig vanaf brengt, is hij hierin gedisciplineerder met puike resultaten tot 'gevolg'. In de naam van de zoon is duidelijk Philippe Gratons eerbetoon aan Jean. In de naam van zijn vader schrijft de zoon samen met Denis Lapière een nieuwe dynamische familiekroniek.
- Michel Vaillant - Seizoen 2 1 HC ****
- Michel Vaillant - Seizoen 2 1 SC ****
- Succubus (Saga) SC 2 ***
- Tahya El-Djazaïr 1 SC ***
- Tahya El-Djazaïr 2 SC ***

Geen opmerkingen: