Onder het bed ligt een Meester Mus

De jaren 1950-1954 waren vruchtbaar voor Bob de Moor.

Zijn meester Mus zingt zoals hij gebekt is: een beetje simplistisch, naïef met het hart op de juiste plaats. Diepmenselijk en toch egoïstisch met zijn eigen welvaart centraal. Hij blijft bovenal ook de opvoedkundige die te pas en te onpas menig een lesje leert. Des te korter de gags, des te beter de grappen. Uitgespreid over twee of meerdere bladzijden neemt de Moor iets te veel tijd om tot de essentie te komen.
- Heinz 14 **½
- Heinz van H tot Z 3 ***½
- Meester Mus 1 ***
- Meester Mus 2 ***
Neen, dit kan je niet vergelijken met de historische Casper en Hobbes-titel D'r ligt iets onder het bed te kwijlen. Het betreft immers niet Diks fantasiewereld die ervoor zorgt dat zijn troetelbeer voor extra avonturen zorgt. Neen, hierin is het Dirk zelf die de sombere wereld alleen trotseert. Macaber en morbide zijn Maikel Verkoelens woordloze (op een veelzeggende titel na) meestal éénpaginaverhaaltjes. Met Dik die er in de mate van het mogelijke het beste van maakt. Kraakhelder zijn diens ideeën, toch zeker wanneer een zinnetje (vermomd als titel) uitleg verschaft omtrent de ware toedracht van de situaties. Jammer dat ze niet allemaal gescheiden worden door een interlinie. Soms heb je er links en rechts naast elkaar één, in het geval van een minieme illustratie kan dat geen kwaad. Bij twee gags zwakt het effect echter af. Something under the bed is dying leest als een trein en je raast er zo doorheen. Maar het is wel zo'n zwart sarcastische pretpakket dat je met plezier wederom vastneemt om er stukjes van te herontdekken. Klassevol geanimeerd getekend.
- World of Dik 1 ****