"Is het dat dan? Alleen dat. Enkel dat. Niks. Shit." Hoewel het boek zo opent, blijf je na lezing even verweesd achter. Gefascineerd volg je de krachttoer en de confrontatie tussen de sheriff en de eenzame voorbijganger. Wat heeft de ene op zijn kerfstok? Waarom wil de ander absoluut wraak? Terwijl je snakt naar antwoorden, bieden Meunier en Guérineau geen oplossing. Ze laten je in het ongewisse en doen bijna vermoeden dat het een zinsbegoocheling was. Een speling van het lot. Gek. Want de strip is uitermate geconstrueerd en ontwart heel wat draden, zonder de finale draad door te knippen. Vreemd en bevreemdend, haast metafysisch, het mythische gevecht van de sheriff met zichzelf. Of zoek je er te veel achter? Intrigerend, da's deze thriller alvast. Guérineau brengt het subliem filmisch in beeld, widescreen met alle trucjes uit de cinema. Enig minpunt is de toevoeging van Hédon. Vaak storend artificieel met veel effectbejag. Die roze lucht op de eerste pagina, evenzo de eindsequentie. Draag krijg je toch na deze nacht koude rillingen van. Voor de rest een knap visueel spektakel. "Is het dat dan? Alleen dat. Enkel dat. Niks. Shit." Vloeken doe je uit onbegrip, niet vanwege ontevredenheid.
- Jodocus de Barbaar 1 **½
- Na de nacht HC ****
- Na de nacht SC ****
- Okko - Dossiereditie 7 ****
- Van Bruaene 2 *½
zaterdag 31 december 2011
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten