Wie dacht dat het allemaal gedaan was na dat schitterende derde deel, heeft het duidelijk mis. Bajram is erin geslaagd een uitstekend spannend vervolg te breien aan de eerste cyclus (hoewel, is het UW1 simpelweg geen zesluik?). Ditmaal op Aarde, de moederplaneet. Met de uitdieping van de personages blijft hij verdergaan, zij het fragmentarisch. Met technische uitleg blijft hij ons beperkt overstelpen. Steeds goed onderbouwd, met mate om ons niet helemaal te laten wegkwijnen. En dat maakt alles juist aannemelijk en aantrekkelijk. De echtheid van de figuren, de fond van het verhaal, de meer dan waarschijnlijkheid van zo'n Universele Oorlog. Boeiender kan haast niet. Klasse. Aanschouw trouwens die voorkaft. Dat belooft duidelijk niet veel goeds!
- Laatste bronst (Vrije Vlucht) ***
- Lens van Spinoza **½
- Onthoofde Arenden 12 SC ***
- Schooiers in het paradijs 2 ***
- Universal War One 4 ****
zaterdag 10 december 2011
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten