Het blijft uiteindelijk behoorlijk gefocust op de typisch Franse humor met de extra klemtoon op het verbale. Wat kunnen die gasten toch leuteren, niet? Da's nu net het verschil met Midgard waarin Dupré volgens het eigen ritme kan vertellen en vooral de beelden laat spreken over verschillende bladzijden. De humor is vanzelfsprekend, een dialoog accentueert de tegenstrijdigheden tussen de personages. In Het strijdperk van de magiërs wordt te veel gedragen door hetgeen gedeclameerd wordt. Een poelepetaat, sof, piepelen, bast, doodklap, de dampen inhebben, piepelen, piechems, de vertaler leeft duidelijk boven de Moerdijk. Uiterst amusant in het absurde genre.
- Eroticonreeks 2 Schunnige Reisverhalen HC ***
- Eroticonreeks 2 Schunnige Reisverhalen SC ***
- Kaamelott 6 ***½
- Sherman 3 HC **½
- Sherman 3 SC **½
zondag 11 december 2011
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten