maandag 17 oktober 2011

Vanuit het vagevuur kookt de Samberse zee

Voornamelijk een schoon schouwspel dat teert op het pathetische liefdesdrama met de gesluierde was die hangt rond Julie, de getormenteerde van haar revolutionaire leven. De minimale gebeurtenissen annex locaties doen denken aan het Zimmerspiel, theatraal met weinig bewegingsruimte. Op die kleine oppervlakte bewegen de hoofdrolspelers zich en zorgen de interacties voor hoogoplaaiende passie. Alleen blijft Julie daar steenkoud bij. Haar verbittering stelt haar niet in staat om meer dan een rationele verbintenis aan te gaan, haar hart blijft ongeopend. Romantiek ten voeten uit, wuthering heights weerklinkend. En toch is er dat gemis aan warmte en zoek je de zielsboot om mee te drijven op deze lyrische golf. Emoties blijven dan ook uit. Het kunstige foefje van Yslaire werkt dus niet meer. Het verblindt enkel. En dus een halve ster extra voor de schoonheid ervan.
- Big Foot 1 **½
- Cordelia 12 **½
- Een nacht met volle maan ***
- Samber 6 ***½

Geen opmerkingen: