woensdag 5 oktober 2011

Niet prat op Pratt

Als dit jouw introductie wordt tot de wereld van Corto Maltese kan dit wel eens een aversie opleveren. Pratt dramt door en weet amper sympathie op te wekken voor al de ettertjes die er rondlopen, Corto voorop. De piraat/vrijbuiter is vaak goedgelovig en laat zich voortdurend in de luren leggen. Een antiheld zoals je ze niet vaak tegenkomt. En dan is er natuurlijk ook Corto's alter ego Raspoetin, een egoïst van de ergste soort, steeds bereid zijn medemens een hak te zetten. Al was het ongetwijfeld behoorlijk ongewoon, zo bij de eerste verschijning. De wijze waarop de antiheld leeft en reageert, net als de manier waarop personages afgeknald worden. En dat in een politieke context die eerder de afspiegeling is van een ver-van-mijn-bed-show. Structuur hoef je niet echt te zoeken, coherentie evenmin. Bovendien voeden tal van onwaarschijnlijkheden de realistische plot. Vaak heb je de indruk dat het slechts een droom betreft of beschouw je het geheel als een schaakbord waarop Pratt de pionnen naar goeddunken verplaatst. Met op het eind de kunstgreep die ervoor zorgt dat de auteur de overwinning binnenhaalt. Het mooiste moment bevindt zich op plaat 147, kader 6. Daar waar geen enkele kleurvlek werd toegevoegd. Pratts natuurlijke grafiek in al zijn naaktheid weergegeven.
- Corto Maltese Kleur 2 **½
- Corto Maltese Redux - Kleur 2 **½
- Corto Maltese Zwartwit 2 **½
- Haas 2 - A5-formaat ***
- Urbanus 87 **

Geen opmerkingen: