Kwestie van alle clichés op een hoop te gooien. Rechts-aristocrate Vlamingen die het niet hebben op allochtonen. De allochtonen zelf die liever het eigen ras willen uitbreiden via inteelthuwelijken. De verloren liefde. De simpele geest. Toch is het vermakelijk toekijken hoe Chris van den Durpel converseert met zijn hamsterige huisdier. Waarschijnlijk werd de helft van de budget gespendeerd aan het animeren van dit dierlijke personage. Hij (eigenlijk een zij) is dan ook de beste acteur, omdat alle anderen stereotiep uit de hoek komen. Peter Van den Begin, Jan Decleir, Josse De Pauw, ze kwijnen weg naast het minuscule personage. Chris daarentegen, die bijt met zijn vettig Gents accent goed van zich af. Het gebruik van Paul Severs Geen wonder dat ik ween is uitstekend ingeplant. Het doet actrice Annick Christiaens alle eer aan.
"Ex-bokskampioen Firmin Crets (Chris Van den Durpel) werkt als klusjesman in de boksclub van zijn gewezen tegenstander Freddy White (Jan Decleir). Wanneer Mohammed, een jonge getalenteerde bokser, zich in de club aanbiedt, zet White hem zonder pardon aan de deur. White houdt namelijk niet van buitenlanders. Maar Mohammed was eigenlijk naar de boksclub gekomen om getraind te worden door Firmin, volgens hem 'de beste bokser die België ooit gekend heeft'. Na lang aarzelen, is Firmin bereid om Mohammed onder z'n hoede te nemen. Samen zullen ze die White en z'n bende wel eens een poepje laten ruiken."
Firmin. Dominique Deruddere. 2007. **1/2
woensdag 7 april 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten